Ik marloes
| 14 juli 2020

10 Vooroordelen over eetstoornissen – Die ik vaak hoor

Eetstoornissen komen helaas vaker voor dan je denkt. Regelmatig krijg ik (soms anonieme) berichtjes van kijkers die ermee worstelen. Ik word er altijd onwijs gelukkig van als ze aangeven dat mijn artikelen en video’s helpen, op wat voor manier dan ook. Er zijn veel vooroordelen over eetstoornissen, omdat veel mensen niet precies weten wat het eigenlijk inhoudt. Ik wil daar vandaag aandacht aan geven.

Als diëtist kom ik eetstoornissen in allerlei vormen regelmatig tegen. Ik merk dat mensen met een eetstoornis zich vaak niet begrepen voelen door de buitenwereld. Natuurlijk is het onwijs lastig om écht te begrijpen wat iemand doormaakt als je het zelf niet kent, maar door dit artikel heb je misschien een klein beetje een beter beeld.

Ik besef me dat dit een zwaar onderwerp is. Als je het lastig vindt om te lezen, raad ik je aan dit artikel over te slaan. Hieronder 10 vooroordelen of misvattingen die ik vaak hoor over eetstoornissen.

1. Eetstoornissen hebben alles te maken met eten

Nee! Hoe gek het ook klinkt, de basis van een eetstoornis heeft vaak niets te maken met eten zelf. Het is meestal een uiting van het hebben van een slecht zelfbeeld (in welke vorm dan ook), of het zoeken naar gevoel van controle. Mensen met een eetstoornis zijn vaak onzeker en/of hebben vervelende dingen meegemaakt in hun leven. Ze hebben behoefte aan houvast en controle, die ze in hun eetgedrag denken te vinden. Een eetstoornis heeft vaak te maken met angst.

2. Het komt alleen bij pubermeisjes voor

Ook jongere meiden, oudere vrouwen, jongens en mannen kunnen een eetstoornis hebben! Het is dus zeker niet een specifiek meisjesprobleem. Doordat dit wel vaak gedacht wordt, schamen mannen en jongens zich soms extra.

3. Mensen met anorexia, vinden zichzelf te dik

Bij anorexia eet je (extreem) weinig, waardoor je afvalt. Dit heeft echter lang niet altijd te maken met het feit dat mensen zichzelf te dik voelen. Het kan ontzettend veel oorzaken hebben! Soms begint het wel zo, ‘even een paar kilo afvallen’. Het gevoel van macht en controle kan verslavend zijn bij mensen die daar gevoelig voor zijn. Het kan dan zo zijn dat er gestreefd wordt naar ‘zo dun mogelijk zijn’. Soms vinden mensen met anorexia zichzelf echter lelijk dun, maar is de angst om te eten te groot geworden.

4. Mensen met een eetstoornis zijn te dun

Lang niet altijd! Eetstoornissen zijn er in allerlei vormen en maten. Anorexiapatiënten hebben de neiging tot weinig eten, mensen met Boulimia compenseren hun eetgedrag, bij Binge Eating Disorder (BED) heb je eetbuien en bij de eetstoornis ‘Niet Anders Omschreven’ (NAO) heb je symptomen van een eetstoornis die niet overeenkomen met bekende eetstoornissen.

Mensen met een eetstoornis kunnen ondergewicht hebben, maar ze kunnen ook een compleet gezond gewicht hebben of licht of zwaar overgewicht. Kortom, ze zijn er in allerlei soorten en maten. Iemands gewicht zegt dan ook zeker niets over de ernst van de eetstoornis.

5. Eetstoornissen worden veroorzaakt door dunne modellen

Hopelijk begrijp je inmiddels dat dit niet zo is. De oorzaak van een eetstoornis is véél meer complex dan dat. Vaak is er zelfs niet één oorzaak aan te wijzen, maar is het een combinatie van factoren in zelfbeeld, persoonlijkheid, sociale omgang, opvoeding en ga zo maar door. Natuurlijk kan het wel zo zijn dat iemand met een beginnende eetstoornis opkijkt naar dunne modellen, maar het is nooit de enige oorzaak.

6. Een diëtist is de beste hulpverlener bij een eetstoornis

Nee! Heel regelmatig krijg ik aanmeldingen van mensen met een eetstoornis, of vragen van familieleden van iemand met een eetstoornis. Als diëtist weet ik echter dat ik vaak niet de beste hulpverlener ben. Ben of ken jij iemand met een eetstoornis? Dan is diegene beter af bij een gespecialiseerd centrum voor eetstoornissen, zoals bijvoorbeeld Human Concern, Lentis of GGZ. Zo zijn er nog veel meer centra. Hier krijg je vaak begeleiding van een heel team, maar psychologische ondersteuning staat voorop. De (gespecialiseerde) diëtist kan wel een onderdeel zijn van de behandeling.

Als diëtist met een eigen praktijk begeleid ik wel regelmatig mensen met een eetstoornis, maar vaak in een later stadium. Bijvoorbeeld als ze uitbehandeld zijn op een andere plek en psychologisch al meer stabiel zijn.

7. Mensen met een eetstoornis willen niet genezen

‘Ga toch gewoon eten’, is iets wat ik vaak hoor over mensen met Anorexia. Het lijkt misschien alsof iemand niet wil genezen, als diegene blijft weigeren om te eten. Vaak is het tegenovergestelde waar! Ze willen ontzettend graag beter worden, maar de angst voor eten overheerst.

Je kunt het misschien een heel klein beetje vergelijken met hoogtevrees of bang zijn voor spinnen. Je wilt wel die Eiffeltoren op en je wilt wel die dikke spin weghalen van je muur, maar ALLES in je lichaam houdt je tegen. Bovendien is dit nog maar een zwakke vergelijking, omdat een eetstoornis vaak een nog veel sterkere angst is.

8. Mensen met Boulimia braken hun eten uit

Bij Boulimia compenseer je jouw eetgedrag. Soms gebeurt dit inderdaad door braken, maar lang niet altijd! Er zijn ook gevallen waarin mensen overdreven veel gaan sporten of bewegen, of waarin ze laxeermiddelen gebruiken ter compensatie. Je hoeft dus echt niet perse te braken, om gediagnosticeerd te kunnen worden met Boulimia.

9. Als je een streng dieet volgt, dan leidt dat tot een eetstoornis

‘Pas maar op, straks krijg je nog een eetstoornis’, is een opmerking die ik zelf ook vaak krijg. Ik vind hem ontzettend onrespectvol, zeker als je iemand niet goed kent. Inmiddels snap je denk ik wel dat je geen eetstoornis krijgt door even een paar weken een streng dieet te volgen (niet dat het een goed idee is om te doen, maar dat is een ander verhaal). Er zijn véél meer factoren die meespelen in het ontstaan ervan.

10. Je herstelt nooit helemaal van een eetstoornis

Ook dit is echt niet helemaal waar! Er zijn inderdaad mensen die hun leven lang (lichte) tekenen houden van hun eetstoornis, maar er zijn ook zeker veel mensen die (vrijwel) helemaal herstellen.

Ik hoop dat ik je iets meer kennis en inzicht heb gegeven over eetstoornissen. Het is een onderwerp dat ik niet vaak behandel op optimavita.nl, maar ik wil het zeker niet negeren omdat het relatief vaak voorkomt in ‘gezondheidsland’.

Mocht jij het idee hebben dat je zelf een eetstoornis hebt, of aan het ontwikkelen bent, dan raad ik je zeker aan om een gesprek aan te gaan met je huisarts. Hij/zij kan je doorsturen naar de juiste hulp. Hoe eerder je erbij bent, hoe beter ♥.

Groetjes, Marloes

Weet jij veel van eetstoornissen?

7 reacties

  1. Fijn dat je er aandacht aan besteedt. Vooral punt 2 en 4 zijn belangrijk en kunnen niet vaak genoeg herhaald worden. We moeten af van het foute idee dat anorexia altijd graatmagere meisjes betreft. Heel veel mensen met een eetstoornis hebben een normaal gewicht en zijn (veel) ouder. Hebben bijv. de angst om aan te komen (a-typische anorexia). Dank je wel.

  2. Ik heb orthorexia en ben nooit met mijn gewicht bezig geweest en heb altijd genoeg gegeten! Uren met gezonde voeding bezig zijn en geen sociale activiteiten aankunnen. Ik moet donderdag naar een koffietafel van mijn overleden grootmoeder en heb niet de kracht om aan tafel aan te schuiven omdat er alleen taart is ( lust ik ook niet echt!) ik eet wel ijs en friet bijvoorbeeld ( ook maar sinds paar maanden)
    Wat ik wil zeggen : orthorexia is nog heel onbekend maar komt steeds meer voor

    1. Echt een mooie post! Alle vooroordelen zijn stuk voor stuk waar. Ik heb al meer dan 4 (sinds mijn 15e) jaar een eetstoornis. Het begon inderdaad met onschuldig sporten en letten op voeding en nu is de weg terug een stuk langer door de combinatie met angsten, perfectionisme en onzekerheid Het is vaak inderdaad het lastigste voor anderen om het te begrijpen, waardoor het ook moeilijk is om begrip van anderen te voelen en wat het soms erg kwetsend maakt. Ik vind dit een mooi artikel om ook de andere kant te laten zien, die mensen vaak niet zien.

  3. Ik wou dat ik deze post had kunnen lezen toen ik nog diep in mijn anorexia zat. Ik nam mijzelf nooit serieus omdat ik mezelf niet als dik zag en van eten genoot. Echt een hele fijne post die veel mensen zal kunnen helpen! ❤️

  4. Hoi Marloes,

    Wat onwijs goed dat je aandacht aan dit onderwerp besteedt. Zelf heb ik
    ook jarenlang gekampt met dusdanige problematiek.

    Heel knap dat je je als diëtist zo verplaatst in de problematieken van alle mensen. Dit maakt
    dat jij je werk zo goed doet. Topper!

    Groetjes Janneke

  5. Als aanvulling op het eerste puntje: naast het heel erg zoeken naar houvast/ controle (die je ironisch genoeg dus juist helemaal verloren bent), gebruikte ik mijn eetstoornis ook heel erg om ander gevoel te onderdrukken. Door je constant uit te hongeren heb je eigenlijk helemaal geen gevoelens meer/ ben je heel erg afgevlakt en emotieloos. Iets wat ik zelf helaas ook pas inzag toen ik in mijn herstel zat.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Elke dag bruisen van de energie en met liefde in de spiegel kijken.

@INSTAGRAM Join on the gram