Vandaag geef ik het woord weer aan een van jullie. Een paar weken geleden vertelde Tessa hoe ze leerde van zichzelf te houden. Deze keer deelt Jiska haar inspirerende verhaal over hoe het haar lukte om 26kg af te vallen. Wat vind ik het toch ontzettend leuk om jullie verhalen te lezen!
Ik was altijd ‘het dikkertje’
Zolang als ik mij kan herinneren ben ik altijd het dikkertje geweest. Rond mijn puberteit kwam ik in korte tijd veel aan: ik sportte weinig, had een scooter en ging regelmatig in de pauze naar de supermarkt. Dit was geen goede combinatie. Ik voelde me ontzettend onzeker, was totaal niet sportief en had geen enkele vorm van conditie.
Ik heb toen een poosje gelet op mijn eten, verplichtte mezelf om weer op de fiets naar school te gaan en op die manier ben ik ongeveer 15 kilo afgevallen. Ik heb nooit geweten hoeveel het precies was, omdat de weegschaal mijn grootste angst was. Helaas verviel ik na een aantal maanden weer in mijn oude gedrag en langzaam kwamen de kilo’s er weer bij. Toen begon het jojo-en: dan viel ik weer wat, dan kwam er weer wat bij aan. Maar gelukkig nooit meer zo erg als dat het was.
Oktober 2017 Augustus 2018
Mijn ultimatum aan mezelf
Tot vorig jaar. Voor mijn gevoel was ik weer terug bij af. Opnieuw diezelfde onzekerheid en ik voelde me niet meer lekker in mijn eigen vel. Tevens was ik onderhand getrouwd en mijn man en ik hopen ooit kinderen te krijgen. Ik wilde een gezond en sterk lichaam voor een eventuele zwangerschap. Daarbij hebben/hadden zowel mijn vader als opa en oma een hoge bloeddruk en diabetes type 2 en ik wil voorkomen dat ik dit krijg door mijn ongezonde manier van leven.
Daarom gaf ik mezelf vorig jaar oktober een ultimatum: Of je gaat nu voor eens en voor altijd afrekenen met al je overtollige kilo’s en wordt gezond en fit of je accepteert jezelf zoals je bent en stopt met klagen. Aangezien dat laatste me nog nooit was gelukt, ging ik voor de eerste optie. Het ging nu ECHT gebeuren. En nu een jaar later… ben ik 26 kilo afgevallen, heb ik een gezond BMI, een gezond vetpercentage en een betere conditie dan ik ooit heb gehad!
Waarom lukte het me deze keer wel?
Waarom is het me na alle pogingen, dit keer wel gelukt om door te zetten? De eerste reden is dat ik me vooraf ben gaan verdiepen in allerlei verschillende diëten en voedingspatronen en heb gezocht naar iets dat bij mij past. Oftewel, ik heb me er op voorbereid. Ook ben ik gaan bijhouden wat ik at, zodat ik meer inzicht kreeg in wat ik eigenlijk in mijn mond stopte. Hierdoor ben ik veel bewuster gaan eten. En dit maakt ook dat ik nu al een aantal maanden, zonder enige moeite een stabiel gewicht heb.
Daarnaast heb ik mijn mindset aangepast: ‘Als ik deze traktatie, deze bak chips of deze reep chocola op dit moment laat staan, heb ik daar op de langere termijn veel meer plezier van, dan wanneer ik het nu op eet’ en ‘als ik dit jaar met Sinterklaas en kerst alle lekkernijen laat staan, ben ik me daar volgend jaar zo dankbaar voor.’ Mensen vragen me ook geregeld of het moeilijk was om al die lekkere dingen te laten staan. Maar nu terugkijkend vond ik het helemaal niet moeilijk! Want ik had een heel duidelijk doel voor ogen!
In tegenstelling tot alle andere pogingen, had ik er echt zin in om mijn levenspatroon om te gooien. Want ik was er zelf van overtuigd dat het me dit keer ging lukken en ik niet meer zou opgeven! Nu ben ik zo onwijs trots op mezelf. Op wat ik heb bereikt, dat ik het helemaal zelf heb gedaan. En voor het eerst in mijn leven ben ik blij met hoe ik eruit zie en ik voel ik me zeker in mijn eigen lichaam.
juli 2014 september 2018
Reactie Marloes
Jeetje Jiska, wat mag je mega trots op jezelf zijn! Zo bijzonder ook om te lezen wat positiviteit met je heeft gedaan. Wat je zelf ook al aangeeft, dat is in mijn ogen de meest belangrijke verandering geweest in jouw leven. Voorheen had je eigenlijk altijd medelijden met jezelf. Bovendien was eerder je doel vooral om minder onzeker te zijn en legde je jezelf verplichtingen op. Momenteel staat je gezondheid op nummer 1 en besef je dat gezond leven eigenlijk een cadeautje is dat je jezelf geeft. Door in jezelf te geloven, jezelf niet zielig te vinden maar gericht te werken aan iets dat JIJ wilde bereiken, kwam je er.
Misschien voelde het als ‘niet moeilijk’ voor je, maar je mag echt super trots zijn op wat je hebt gedaan. Je mindset veranderen klinkt makkelijk, maar het is een van de meest moeilijke dingen die er is. Super om te horen dat je je zo fit voelt!
Ik duim keihard met je mee dat jullie kinderwens in vervulling mag gaan.
Groetjes, Marloes
Herken jij dingen uit het verhaal van Jiska? Wat neem je ervan mee?
Dit verhaal raakt me……want ik ben nu zelf zwanger en heb de rem maar even los gelaten. Ik weet dat ik na de bevalling een klus te klaren heb: voor mijn kindje en voor mezelf. Want ik wil wel een gezonde mamma zijn, dus al die zwangerschapskilo’s en nog 3 kg extra moeten er echt af. Om gezond te zijn, om me fit te voelen.
Ik vind het heel mooi om jouw ultimatum aan jezelf te lezen. Daar ga ik me helemaal bij aansluiten! Of niet meer zeuren en dus accepteren……of het mezelf gunnen om weer gezond te zijn. Heeeeeeel mooi!
Dankjewel voor je open verhaal, super om te lezen. ♥?
Wat een ontzettend leuke reactie! Een goede zwangerschap gewenst! ??
Super goed Jiska!
En idd, wat Marloes al zegt: het voelde misschien niet moeilijk, maar dingen laten staan en mezelf er niet zielig om vinden is een van de dingen die ik het allermoeilijkst vind, dus respect voor jou!
Dankjewel! ☺️
Wauw knap hoor! Super goed gedaan!
Je mag trots zijn op je zelf. Heb hetzelfde meegemaakt ook dikkertje van 150 kg, en heb ook lange lijdensweg gegaan en weeg nu 88 kg. Weet nog goed de start met 150 kg start to run echt dood gaan en nu 2 jaar later loop ik halve marathon op gemak 🙂 je mag trots zijn op u zelf 🙂