| 6 augustus 2014

Question: Zou jij een vriend zeggen dat hij/zij te dik wordt?

Collage gewicht

Allereerst, tijd voor 50 crunches!! Als je niet weet waar ik het over heb, lees dan even het artikel van gisteren :).

Dan heb ik een lastige vraag voor jullie, waar ik het laatst met vriendinnen over had. We vroegen elkaar namelijk om te beloven dat we elkaar zouden zeggen als een van ons te dik zou worden. Als soort van waarschuwing. Daardoor ging ik nadenken over of ik dat zou durven zeggen! Ik vertel je in dit artikel wat mijn conclusie is en ik stel jou dezelfde vraag: zou jij tegen een vriend(in) zeggen als hij/zij te dik wordt?

In eerste instantie was ik geneigd te zeggen dat ik absoluut een waarschuwing zou geven. Ik weet natuurlijk als geen ander wat de risico’s van overgewicht zijn, ik maak het dagelijks mee in mijn praktijk. Dat gun ik mijn vrienden en vriendinnen natuurlijk nooit! Maar als ik heel eerlijk ga nadenken, weet ik niet of ik het zou durven zeggen. En daarnaast….waar ligt de grens? Wat is het moment dat je er iets van gaat zeggen? Dat lijkt me ontzettend lastig.

Mijn conclusie is dat ik het tegen een hele goede vriendin wel heel voorzichtig zou zeggen. Ik zou dan echt de nadruk leggen op mijn eigen zorgen om haar gezondheid. Maar er zijn niet veel mensen waar ik zo dichtbij sta, dat ik het zou durven zeggen. Gek genoeg lijkt het me gemakkelijker om dit onderwerp bij je partner aan te snijden. Misschien omdat die nog iets dichter bij je staat.

Tegen minder goede vriendinnen denk ik niet dat ik het zou durven zeggen, hoe slecht dat eigenlijk ook is. Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik iemand absoluut zou waarschuwen, maar ik moet eerlijk tegen jullie zijn. Ik denk niet dat ik het zou kunnen! Ik zou zo bang zijn om iemand heel erg te kwetsen. Misschien een hele voorzichtige hint….door bijvoorbeeld een algemeen verhaal over te zware cliënten op te hangen, en dan te zeggen dat ik me daar zo’n zorgen over maak. Maar oh wat lijkt me dat moeilijk! Zoals ik al eerder zei, ook vooral de timing. Wanneer wordt het echt te gek?

Ok….jullie weten mijn mening. Wat zou jij doen? Zou jij waarschuwen? Of zou je er net als ik zoveel moeite mee hebben, dat je in veel gevallen je mond zou houden. Wel eerlijk zijn he!?

Groetjes, Marloes

Zou jij tegen een vriend(in) zeggen als hij/zij te dik wordt?

31 reacties

  1. Een hele lastige. Ik zou het tegen hele goede vriendinnen denk ik wel durven te zeggen. Laatst nog vond ik bijvoorbeeld dat een vriendin wat magertjes was. Dat heb ik tegen haar gezegd omdat ik me oprecht zorgen maakte. Ze pakte dit heel goed op. Dus ja, ik zou het zeggen maar dan wel tegen mensen die dicht bij me staan

  2. En de 100 crunches zitten er weer op….!! Moeten ze trouwens achter elkaar?? Dat heb ik nu voor de zekerheid maar wel gedaan 🙂

    Lastig… Ik weet niet of ik het zou durven zeggen. Ik denk tegen de ene vriendin wel en tegen de andere vriendin niet. Tegen goede vriendinnen zou ik het denk ik wel durven zeggen. Of ik zou inderdaad een soort algemeen praatje beginnen over overgewicht etc, zodat ze zich er zelf al bewust van worden. Ik vind het een lastige vraag!!

  3. Nee, ik had dit niet gezegd. Ik heb het zelf ook, ik weet dat ik heel erg ben aangekomen en moet afvallen. Dit probeer ik ook, als vriendinnen tegen mij hadden gezegd dat ik te dik was, zou dit mij nog onzekerder maken!

  4. ik ben in een korte tijd ontzettend veel aangekomen en ik vind het juist ontzettend jammer dat niemand mij heeft gewaarschuwd. Maar nu ben ik al 8 kilo kwijt dus dat is goed!

  5. Lastig.. wat is te dik? Vind het moeilijk om te bepalen waar de grens ligt tussen gewoon wat vetjes en echt veel aankomen. Ik zou het wel altijd zeggen als het me op valt dat een vriend(in) inene heel vaak slecht eet en weinig sport, of juist andersom… te geobsedeerd is met eten en sporten. Ik zou daar altijd iets over vragen en dan kijken of hij/zij er iets over kwijt wilt..

  6. Ik heb het meegemaakt met een vriendin, maar heb het niet gezegd. Ze wist het namelijk zelf ook wel (en het lijkt me dat dat voor de meeste mensen geldt, maar misschien vergis ik me daarin). Een opmerking van mij zou haar misschien alleen maar onzeker hebben gemaakt. Ik vind ook dat het niet helemaal mijn zaken zijn. Maar we hebben het er uiteindelijk wel over gehad, omdat ze er zelf over begon. Dat was wel heel fijn.

  7. Tegen mijn allerbeste vriendin zou ik het wel durven zeggen, maar niet tegen mensen die wat verder van mij af staan. Ik denk dat de meeste mensen het wel weten dat ze te veel kilo’s aan het aankomen zijn. Daar zit eigenlijk altijd iets van psychische aard achter, je eet jezelf immers niet voor de lol zo dik. Misschien is dat de juiste insteek om zo’n gesprek te beginnen. Voorzichtig vragen of en wat voor probleem ze hebben?
    Tegen mijn partner durf ik het uiteraard wel. Sterker nog, die hoort het regelmatig van mij, maar trekt zich er niks van aan!

  8. Ik dacht meteen JA! Omdat mensen maar niet ophielden over dat ik ‘niet te dun moest worden’ toen ik zelf (bewust) ging afvallen. Het is blijkbaar heel normaal om te emmeren over en kritiek te hebben op het verliezen van gewicht, maar andersom nog steeds een taboe.
    Maar eigenlijk zou ik het alleen tegen mijn familie en vriend durven zeggen.

    1. Helemaal eens! Het is blijkbaar oke om mensen te dun te noemen maar als je tegen iemand zegt dat diegene te dik is zijn ze mega boos en beledigd.

  9. Zo, na mijn crunches mag ik nu een berichtje posten! Leuk om te zien dat er zoveel mensen meedoen, zeg.

    Dit is lastig. ‘Dik’ is nogal subjectief. Daarnaast gaat het, denk ik, om het probleem dat erachter zit. Ik ben iemand, die niet zozeer iets zegt, maar wel vraagt. Ik zou dus zeker vragen, hoe het met iemand is. En net wat meer doorvragen. En proberen om aan te geven, dat die persoon bij me terecht kan. En maak ik me echt, echt, echt zorgen, dan zou ik in zo’n gesprek ook wel iets zeggen als ‘ik maak me zorgen om je, volgens mij eet je meer dan normaal, en het lijkt me dat er iets is’.

    Professioneel heb ik het wel al eens gedaan, als leerkracht met ouders over hun kind gesproken. Natuurlijk weten deze ouders het ook. Daar gaat het niet om. Ze wisten alleen niet goed, wat ze konden doen, waar ze terecht konden, en het eten hing samen met andere opvoedingsproblemen.

    Voor iets wat uit mijn hart komt, omdat ik me zorgen maak, ben ik niet bang. Daar vraag ik gewoon naar, daar zeg ik iets over, dat zal nooit veroordelend zijn. Hopelijk doen anderen dat ook bij mij!

  10. Ik vind het ook lastig. Maar net als ik hierboven lees. Mensen met overgewicht weten het zelf ook wel. Een vriendin van mij is ook ontzettend aangekomen en het wrodt steeds erger. Ze is nog maar erg jong en niet heel erg lang en toch al 97 kilo. Ik ben de laatste tijd ook wel erg veel aangekomen.(voor mijn doen) Eerst was ik rond de 55 kilo, toen 57 kilo en bleef ik stabiel. Nu ga ik richting de 60 en voel me er niet meer lekker bij. Ik weet wel hoe het moet, maar kan de motivatie niet vinden. Heel stom.

    Ik zou het heel erg vervelend vinden dat iemand tegen mij zegt: Moniek, je moet er om denken, je wordt wat te dik…
    Ik ben me hier wel van bewust namelijk.

  11. Hmm ik denk niet dat ik het zou durven. Alleen tegen echt goede vrienden en directe familie denk ik…
    En dan waarschijnlijk ook alleen als het toevallig ter sprake komt

  12. Mijn schoonzus en haar dochter van 12 zijn allebei echt veel te dik. Ik heb haar al twee keer een beetje verbloemd erop gewezen dat haar dochter echt te dik is, dat er echt iets moet gebeuren. Maar ze vind het voor haarzelf niet erg, ze geeft er niet om. En ja, zo moeder zo dochter. Dat frustreerd mij echt heel erg! Ze ziet niet, wat ze verkeerd doet! Zo jammer vind ik het!

  13. Ik zou dit zeker niet zeggen, want ik ken twee meiden die hierdoor een eetstoornis ontwikkelden en zo mager werden dat ze moesten opgenomen worden. Daarom zou ik dit niet doen: elke trigger kan zo’n persoon ongelukkig maken.

  14. Ik vind dit (net als iedereen) mega lastig! Ik zou het niet zo snel zeggen..ik ben zelf erg slank en ik wil niet arrogant overkomen of als een betweter. 1 vriendin is wel echt te zwaar en het lukt niet om zwanger te worden. Toen wel voorzichtig aangegeven dat haar gewicht daar misschien wel mee te maken heeft. Ze pakte het goed op gelukkig! Probeer vriendinnen wel te stimuleren om meer te bewegen.

  15. Ja bij had ook niemand er last van dat ik te dik ben , ze kennen mij niet anders, nu ik aan het afvallen begonnnen ben vinden ze het erg goed van mij en bla, bla, dus ook niet gedurft om te zeggen.
    En ik ben echt niet altijd de gezellige dikkerd, want ik durf het wel te zeggen vooral bij de jeugd die te dun zijn , maar je moet heel voorzichtig zijn.
    Blijft molijk probleem.

  16. Een goede vriendin van mij ken ik niet anders dan met overgewicht, maar het laatste jaar vond ik het best ernstige vormen aannemen. Ik heb het er wel eens met gezamenlijke vrienden over gehad en we wisten alledrie niet goed of- en vooral hóe we het bespreekbaar zouden moeten maken. Want als we bij haar eten of als we een ‘bring your own food’ feestje, is zij altijd degene die iets gezonds op tafel tovert. Maar ja, van enkel komkommers word en blijf je niet dik. Omdat ze het zelf ook nooit heeft over haar gewicht, vind ik het heel lastig om bespreekbaar te maken.

    Bij mijn broertje lag het anders. Die at mega ongezond sinds hij op kamers ging, bewoog niet en werd dus in no-time dik. Dat hebben we een keer thuis besproken en hij gaf zelf ook aan het niet fijn te vinden dat hij veel was aangekomen. Sindsdien is bij hem wel de knop omgegaan. Hij is begonnen met hardlopen en eet stukken gezonder met als resultaat dat hij heel gestaag afvalt. Vind het heel knap van m!

  17. Ik zie iemand niet snel als te dik, ik denk omdat ik zelf altijd dikker ben geweest dan anderen. Niemand kent mij anders dan te zwaar, want dat ben ik al sinds mijn kindertijd. De enige die er wat van zei was mijn oma en dat is wel een soort trauma geworden aangezien ik als kind ging denken dat ik niet leuk genoeg was. Dat klinkt zwaarder dan het is, want dat had ik alleen bij haar. Ik lijk wel een beetje op de vriendin van Paulien, want mijn basis was ook niet ongezond. Maar de pakken roze koeken, appelmoes, limonade en net iets extra’s lekkers na een ook al ongezonde lunch, maakten mijn voedingspatroon erg ongezond. Ik deed niet echt iets raars, maar ik deed het wel te vaak. Om dat te erkennen was wel een weg nodig. Ik denk dat ik dat niet eens van iemand anders aangenomen had. Het is toch iets wat je zelf moet geloven. Goed praten wat je eet is erg makkelijk.

    Dus, conclusie, ik zou er alleen over beginnen als een ander me een hint zou geven en dan meer in een adviserende rol. Waar je bijvoorbeeld informatie kan vinden over een normaal en gezond voedingspatroon.

    Ik heb wel goede vriendinnen waar ik het tegen zou zeggen, beide kanten op. Ik heb een goede vriendin die slank is, maar ook zo slap als wat, ze heeft weinig spiermassa. Zo zonde! Zij vraagt regelmatig naar mijn sportroutine, helaas wordt ze al moe als ze eraan denkt. En dan heeft ze de pech slank te zijn, ze ziet geen noodzaak. Dan laat ik het verder ook rusten.
    Of als mensen het over gezond eten hebben en daar een verkeerd beeld van hebben. Zich volstoppen met “gezonde” tussendoortjes (degene die jij test Marloes en waar dan stiekem toch veel suiker of vet in zit). Daar zeg ik dan wel wat van. Ik vind het makkelijk om iets van gewoontes te zeggen, dan van iemands fysiek denk ik.

    1. Hoi Minoes, fijn om te lezen hoe het voor de andere partij kan zijn. Voor mij een bevestiging dat ik het (voorlopig) niet aankaart bij m’n vriendin!

  18. Erg lastig. Zelf denk ik dat als iemand ineens veel aankomt, of afvalt dat er vaak een emotionele oorzaak is. Bij een goede vriendin zou ik daar dan wel over praten. Vragen hoe het nou echt met haar gaat en haar proberen te helpen. Bij iets minder goede vriendinnen zou ik dit niet durven denk ik..

  19. Poeh, moeilijk! Het ligt er helemaal op welke voet je met zo iemand staat, kan je alles tegen die persoon zeggen en gaat dat makkelijk en over en weer of kan dat niet? Heeft echt met de band te maken die je met iemand hebt! Ik zou er wel heel voorzichtig mee zijn! Andersom gedacht: ik ben heel veel afgevallen, ik zou het wel fijn vinden als mensen me laten weten dat ik weer iets aangekomen ben, zichtbaar. Dat maakt me dan weer gemotiveerd!

  20. Nope, ik zou het niet zeggen. Vaak weet diegene zelf dondersgoed dat hij/zij te zwaar is en dan is t alleen maar vervelend als iemand dat nog een keer onder je neus wrijft.

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Elke dag bruisen van de energie en met liefde in de spiegel kijken.

@INSTAGRAM Join on the gram