Ik beloof het jullie al een paar weken. Pas nu hadden we echter zin en energie om deze video op te nemen. We vertellen uitgebreid hoe onze bevalling van lieve Olivia is geweest. Het was een thuisbevalling, waar we een heel positief gevoel aan hebben overgehouden. Je ziet ook wat foto’s van de avond.
Mijn online cursus ‘Fit en gezond zwanger’ vind je hier.
Ik hoop dat je het leuk vond om te zien.
Groetjes, Marloes
Wat vind/lijkt jou het mooiste aan bevallen?
❤️ Wat mooi ❤️
Zo onverwachts…zo natuurlijk…zo snel…zo samen!! Superfijn dat jullie er beiden goed op terug kijken.
En veel herkenning hier. Drie weken later..met 40+1… Mocht ik bevallen. Niet thuis…want daarvoor ging de bevalling te snel 🙈. Soms loopt de bevalling anders dan gewenst en toch kan het een mooie ervaring zijn.
Vooraf heb ik me zorgen gemaakt hoe je dat dan doet met ene peuter van 2,5: wanneer bel je opa en oma, zeker als het in de nacht begint? En onze labradors dan?
Nou…dat was nergens voor nodig. Ik heb m’n dochter nog maar opa en oma gebracht in de ochtend, voor een gewone oppas-dsg. En samen gingen we naar het ziekenhuis voor een gesprek over wanneer we gaan inleiden. Hoelang zouden we nog wachten? In de wachtkamer kreeg ik weeën. Toen bij de controle gecheckt werd en ik al 5-6 cm ontsluiting had, werd me gevraagd waar ik wilde bevallen. Ik voelde aan alles: ik ga echt niet meer naar huis! Niet in de auto met weeën! Dus….naar de open verloskamers waar ik met m’n man en de verloskundige mocht bevallen.
Vanaf de eerst gevoelde wee tot ons meisje in de armen binnen 2,5 uur. Zo snel…zo bizar!
En ja…wij waren dus in het ziekenhuis..zonder spullen! En juist het hele spontane van deze bevalling…het niet geplande…het samen met m’n man mogen doen…vond ik zo fijn! Ik heb alle weeën tot het persen opgevangen hangend aan m’n man, armen om z’n nek. En tussendoor ben ik blijven lopen. En ook al doet een man niet zo veel als wij vrouwen…zonder hem zou ik me niet zo relaxed gevoeld hebben.
Mijn man heeft onze druif ook niet opgevangen: dadelijk laat ik haar vallen, hoorde ik hem zeggen! Dus de verloskundige heeft haar aangepakt en op me gelegd. Heerlijk, hoe Sven dat ook vertelt. Zo herkenbaar hier!!
Ik vond de kunst van bevallen de rust…in je eigen bubbel komen…en het hele proces ontspannen over je heen laten komen die flow….die is zooooo bijzonder!! Ik ben heel blij met onze ervaring.
Erg mooi om de jouwe te lezen. En ook het perspectief van Sven. Ik wens alle zwangeren een fijne ervaring toe. ❤️
❤️ Wat mooi ❤️
Zo onverwachts…zo natuurlijk…zo snel…zo samen!! Superfijn dat jullie er beiden goed op terug kijken.
En veel herkenning hier. Drie weken later..met 40+1… Mocht ik bevallen. Niet thuis…want daarvoor ging de bevalling te snel 🙈. Soms loopt de bevalling anders dan gewenst en toch kan het een mooie ervaring zijn.
Vooraf heb ik me zorgen gemaakt hoe je dat dan doet met ene peuter van 2,5: wanneer bel je opa en oma, zeker als het in de nacht begint? En onze labradors dan?
Nou…dat was nergens voor nodig. Ik heb m’n dochter nog maar opa en oma gebracht in de ochtend, voor een gewone oppas-dsg. En samen gingen we naar het ziekenhuis voor een gesprek over wanneer we gaan inleiden. Hoelang zouden we nog wachten? In de wachtkamer kreeg ik weeën. Toen bij de controle gecheckt werd en ik al 5-6 cm ontsluiting had, werd me gevraagd waar ik wilde bevallen. Ik voelde aan alles: ik ga echt niet meer naar huis! Niet in de auto met weeën! Dus….naar de open verloskamers waar ik met m’n man en de verloskundige mocht bevallen.
Vanaf de eerst gevoelde wee tot ons meisje in de armen binnen 2,5 uur. Zo snel…zo bizar!
En ja…wij waren dus in het ziekenhuis..zonder spullen! En juist het hele spontane van deze bevalling…het niet geplande…het samen met m’n man mogen doen…vond ik zo fijn! Ik heb alle weeën tot het persen opgevangen hangend aan m’n man, armen om z’n nek. En tussendoor ben ik blijven lopen. En ook al doet een man niet zo veel als wij vrouwen…zonder hem zou ik me niet zo relaxed gevoeld hebben.
Mijn man heeft onze druif ook niet opgevangen: dadelijk laat ik haar vallen, hoorde ik hem zeggen! Dus de verloskundige heeft haar aangepakt en op me gelegd. Heerlijk, hoe Sven dat ook vertelt. Zo herkenbaar hier!!
Ik vond de kunst van bevallen de rust…in je eigen bubbel komen…en het hele proces ontspannen over je heen laten komen die flow….die is zooooo bijzonder!! Ik ben heel blij met onze ervaring.
Erg mooi om de jouwe te lezen. En ook het perspectief van Sven. Ik wens alle zwangeren een fijne ervaring toe. ❤️
Hai Marloes,
Dank voor het delen! Ik vond mooi en leuk om te zien!
Het mooiste van mijn bevallingen vond ik het moment waarop je voelt dat je kindje geboren wordt en dus uit je lichaam ” floept” . Zo bijzonder! Dat maak je bij een tweeling natuurlijk 2 x mee, dus dat vond ik dubbel bijzonder haha!
Bij onze eerste dochter durfde ik niet thuis te bevallen. Bij de tweede wilde ik het overwegen, maar dat ging dus niet vanwege de tweeling. Dan mag je niet thuis bevallen. Anders had ik het graag willen ervaren! Gelukkig gingen m’n beide bevallingen goed en mocht ik snel naar huis.
@ Vera: proficiat met jouw tweede kindje!