In de ‘mijn verhaal’ artikelen geef ik het woord aan een van jullie. Vandaag vertelt Meike over hoe ze een eetstoornis ontwikkelde nadat ze gepest werd. Ze is hier uiteindelijk veel sterker uitgekomen en heeft een prachtig advies voor ons allemaal.
Een tijdje geleden vroeg Marloes op Instagram naar speciale verhalen. Hierop heb ik een berichtje gestuurd naar lang te hebben getwijfeld om het te sturen, maar uiteindelijk vind ik het belangrijk om dit soort dingen bespreekbaar te maken. Dit ga ik wel anoniem doen! Daarom heb ik mijn naam verandert voor dit verhaal naar Meike. Verder ben ik 20 jaar en kom ik uit Noord-Brabant.
Ik werd gepest
Het is bij mij allemaal begonnen rond een jaar of 13, toen ik in 2 HAVO zat. Ik was nooit zo’n heel erge puber en ik was eigenlijk ook niet onzeker. Altijd ben ik een redelijk vrolijk, aandacht eisend kind geweest en hield ik enorm van eten. Tot de dag dat een aantal klasgenoten besloten om mij te pesten. Via ping, toen de BlackBerry’s nog helemaal in waren, werd ik uitgescholden voor dik en lelijk. In eerste instantie ging ik hier niet persé op in en dacht ik ook niet dat dit mij ooit zou kunnen raken. Ik was immers niet echt onzeker, had vrienden en deed eigenlijk altijd mijn eigen ding.
Toch ging ik twijfelen aan mijzelf. Ik was altijd al wat grover gebouwd en had daar tot op dat moment nooit problemen mee gehad. Blijkbaar had ik het fout wanneer ik dacht dat het pesten mij niks zou doen. Zonder het te merken ging ik langzaam op mijn eten letten en steeds meer schrappen. Eerst waren dit alleen maar snoepjes en chocola etc, later ging ik ook friet schrappen. Als wij thuis dan friet aten, besloot ik om een salade te maken of een boterham te pakken als avondeten. Langzaamaan begon ik af te vallen en complimentjes te krijgen dat ik er goed uit zag, ondanks dat andere mij nog steeds ‘stiekem’ pestte achter mijn rug om.
Hoe afvallen een eetstoornis werd…
Daar ging het eigenlijk alleen nog maar neerwaarts. Ik begon vrienden te maken via het internet die ook bezig waren met afvallen en ik ging steeds verder het proces in. Daar begon een eetstoornis. Liegen tegen mijn ouders over het eten, eten weggooien op school, maar ook laxeren. Op feestjes doen alsof er niks aan de hand is. Tot mijn vriendinnen begonnen te zien dat er iets was. Uiteindelijk ben ik bij een vertrouwenspersoon op school terecht gekomen en had ik hier elke 2 weken een afspraak mee. Het ging daardoor wel beter. Toch bleef eten op dat moment mijn allergrootste vijand.
Ik wil hierbij wel even zeggen; ik heb nooit onder de 55kg gezeten en zag er daarom ook niet ‘ziek’ uit. Het was geen standaard anorexia bijvoorbeeld, maar wel had ik een eetstoornis. Ik kan namelijk niet op een normale manier met eten omgaan.
Een nieuwe start
Tot het moment dat ik slaagde voor mijn HAVO heeft dit zich afgespeeld. In 2015 begon ik met mijn HBO-opleiding Commerciële Economie en vanaf daar ging het eigenlijk beter. Het voelde als een nieuwe start. Ik weet niet of dit gewoon in mij zit, of dat ik mij besefte dat ik het anders niet ging redden in deze wereld, maar ik kreeg mijzelf er weer een beetje beter bovenop. Ik begon weer met sporten en gezond eten. Ik wilde gewoon weer een gezonde relatie hebben met eten, omdat ik juist zo van eten houdt!
Hoe het nu met mij gaat
Als ik nu terug kijk op mijn Instagram, naar oude foto’s, zie ik vooral een onzeker meisje dat absoluut niet dik was. Eerder aan de slanke kant, dan volslank zelfs. Ik voel mijzelf weer goed in mijn vel. Ik ben de afgelopen 2 jaar zelfs aangekomen, en ondanks dat ik eigenlijk een aantal kilo teveel heb, voel ik mijzelf zoveel gelukkiger. Vroeger dacht ik altijd: als ik dun ben, dan ben ik pas gelukkig. Daarom ben ik ook ontzettend blij dat dit nu niet meer het geval is.
Mijn eetpatroon
Om een beetje een beeld te geven heb ik de afgelopen week even goed bijgehouden wat ik zo allemaal eet op een dag.
Ontbijt: Ik vind het ’s ochtends nog wel moeilijk om te eten, ik heb nooit het gevoel dat ik honger heb. De dagen begin ik daarom vaak licht met Yoghurt en fruit. Ik hou totaal niet van havermout, ook al probeer ik dit wel 1x per week te eten.
Tussendoor: vrijwel nooit iets. Ik drink veel water en vaak neem ik rond een uur of 10/11 een kopje koffie.
Lunch: Lunch is mijn favoriete moment van de dag. Dit is vaak de grootste maaltijd die ik eet. Afgelopen week at ik bijvoorbeeld 2 grote wraps met roze zalm. Hierop doe ik dan veel sla en andere groentes zoals komkommer, tomaat, paprika. Voor 2 wraps gebruik ik een heel blikje zalm. Een ander favoriete lunch is geroosterd brood (+/- 3 sneetjes) met hüttenkäse, pindakaas of kalkoenfilet, maar ook pannenkoekjes gemaakt van boekweitmeel komen geregeld voor als lunch.
Tussendoor: vaak nog 2 stuks fruit. Dit verschilt heel erg per seizoen, maar ik ben vooral fan van de zomerse fruitsoorten als meloen en aardbeien.
Diner: Vaak maak ik extra veel groentes, omdat ik dit heel erg lekker vind. Ik eet weinig aardappels, ondanks dat ik 100% Nederlands ben, vind ik dat gewoon niet zo geweldig om te eten. Ik eet dan liever iets wat ik wel lekker vind! Ik ben ook geen vegetariër, dus vlees en vis komen zeker voor in de maaltijden die ik maak. Mijn meest favoriete gerecht om ’s avonds te eten is toch wel pasta! Daar ben ik echt gek op, ook al probeer ik dit wel te beperken en als ik pasta eet, eet ik de volkoren variant. En uiteraard met veel verschillende groentes erin.
Zo af en toe hou ik ook echt wel van een ‘cheatmeal’. Zo had ik afgelopen week chocolade doughnuts. Ik geniet daar dan ook ontzettend van. Ik heb echter niet persé 1 momentje ergens in de week. Ik eet vooral waar ik mijzelf goed bij voel.
Sporten
Sinds 2 jaar ben ik begonnen met fitness, en zo ben ik ook terecht gekomen uiteindelijk bij Marloes. Ik was voor lange tijd iemand die veel te weinig bewoog. Ik fietste elke dag naar school. Dit was een uur, en de enige beweging die ik kreeg in de week.
Op dit moment sport ik gemiddeld 2 tot 4 keer per week, gewoon omdat ik het leuk vind. Het verschilt per week met de drukte, omdat ik nog studeer en een bijbaantje heb, is het soms gewoon niet anders te combineren. Gelukkig loop ik ook veel en krijg ik mijn dagelijkse beweging ook zeker binnen!
Mijn tip voor anderen
Ik heb 1 grote tip die mij enorm heeft geholpen: kijk niet naar het gewicht op die weegschaal, maar naar hoe jij je in je vel voelt! Het is zoveel belangrijker om te kijken naar je lichaam in de spiegel en tevreden te zijn met jezelf. O ja, vergelijk jezelf ook niet met andere, hoe moeilijk dit ook is. Het is echt zo! Iedereen is uniek!
Reactie Marloes
Wat ben ik ontzettend blij dat ik ooit begonnen ben met dit item op optimavita.nl. Ik vind het zo ontzettend waardevol en inspirerend om jullie verhalen te lezen en te delen. Wat heb je jezelf prachtig ontwikkeld Meike en wat mag je trots zijn op de manier waarop je nu in het leven staat.
Gewicht is inderdaad écht niet zo belangrijk als wij vaak denken. Je goed voelen over jezelf en gezond zijn is zo veel meer waardevol. Ik vind je ontzettend sterk en heb mega veel respect voor het feit dat je jouw verhaal met ons wilde delen.
Ik denk dat we ons met zijn allen goed moeten beseffen wat nare woorden met een ander kunnen doen, ook al zijn ze misschien niet eens zo vervelend bedoeld. Daarnaast is dit een extra reminder om te focussen op gezond leven, bewegen en af en toe lekker cheaten. Die weegschaal kan eigenlijk de deur wel uit, want je weet zelf vaak dondersgoed hoe je ervoor staat!
Ontzettend bedankt voor het delen van jouw verhaal en natuurlijk voor je mooie boodschap.
Groetjes, Marloes
Herken jij dingen uit het verhaal van Meike?
Indrukwekkend verhaal. Ook interessant om te lezen dat je praat over een eetstoornis als een verstoorde relatie met eten, terwijl het geen anorexia of zoiets was.
Als juf zie ik regelmatig pestgedrag. Het lijkt in sommige mensen te zitten om te pesten…alsof ze zichzelf daardoor beter gaan voelen. Ik probeer er altijd zo alert mogelijk op te zijn, omdat het zo vreselijk Is. En vooral niet te denken dat ‘een opmerking wel meevalt’.
Knap van je dat je je verhaal deelt.
Geniet van je gezonde leefstijl, je cheat -momentjes en je sport. 🍀♥🌸
Helaas erg herkenbaar en goed geschreven. Ook door pesten had ik een eetstoornis ontwikkeld. Gelukkig ben ik er wel weer boven op gekomen. Of ik er ooit helemaal vanaf kom weet ik niet. Eten met mensen vind ik lastig. Door schildklier problemen ben ik 15 kilo aangekomen. En afvallen lukt niet. Ik moet nu wel extra op mijn hoede zijn dat ik niet weer door sla. Door sporten voel ik me fitter en dat is eigenlijk belangrijker dan hoe je er uit ziet. Mijn doel is nu daar ook echt in geloven en niet elke x gefrustreerd zijn als er niks af is.