Tijd voor een meer psychologisch artikel. Ik merk dat jullie dat af en toe heel fijn vinden. Bovendien vind ik het een MEGA belangrijk onderdeel van gezond leven én is het iets waar ik de laatste tijd meer mee bezig ben. Nu mijn bedrijf lekker loopt, we heerlijk wonen in ons nieuwe huis en alles wat stabieler is in mijn leven, heb ik meer ruimte voor zelf-ontwikkeling!
Anderen pleasen
Ik ben iemand die het anderen graag naar de zin maakt. Dat komt ontzettend goed uit in mijn werk en ik durf ook wel te zeggen dat mensen die me dierbaar zijn een goede aan mij hebben. Het levert me echter ook valkuilen op. Ik probeer er altijd voor iedereen te zijn, maar ik wil ook graag mijn bedrijf goed draaiende houden, ik wil het huishouden op orde houden, lekker koken voor mijn man en mij, ik wil goed voor de poezen zorgen en ik wil mijn lichaam fit houden.
Soms maakt dit dat ik mentaal moe ben van alle ballen hoog houden. Ongeveer 10 jaar terug (nog voor mijn blog) kreeg ik daarvoor de rekening flink gepresenteerd. Ik ben nooit officieel ‘overspannen’ verklaart, maar ik zat er dicht tegenaan. Ik had geen zin meer in dingen die ik normaal leuk zou vinden en wilde alleen maar thuis zijn en op de bank hangen.
Vanaf die tijd heb ik mezelf beloofd dat mijn eigen gezondheid en geluk bovenaan zou moeten staan. Dit gaat niet altijd even goed, maar ik ben er wel ontzettend in gegroeid.
Jij bent de belangrijkste persoon in jouw leven!
Sven helpt me ontzettend bij dit proces. Een van zijn motto’s is: jij bent de belangrijkste persoon in jouw leven. Ik weet nog goed dat hij dat voor het eerst tegen me zei. Mijn reactie in eerste instantie was dat ik het daar niet helemaal mee eens was. Toen ik er beter over ging nadenken, besefte ik dat hij zo ontzettend gelijk had!
Ik geloof dat we op de wereld zijn gezet om allemaal ons steentje bij te dragen…maar dat kun je het beste doen door van jezelf te houden en gelukkig te zijn! Je kunt anderen beter helpen als je jezelf goed voelt. Bovendien zullen de mensen die er écht toe doen in jouw leven baat hebben bij het feit dat jij gelukkig bent.
Denk er maar eens over na. Hoe zouden jouw partner, je kinderen, je beste vrienden en je naaste familie het vinden als jij niet happy was? Zou je hen niet ontzettend blij maken als het goed met jou gaat!?
Waar word jij gelukkig van?
Wat ik probeer te doen, is te bedenken waar IK gelukkig van word, zonder daarbij rekening te houden met anderen. Ik kan je vertellen dat ik dat verrekte moeilijk vind! Ik zal je een paar voorbeelden noemen van mijn hersenspinsels:
Vriendinnen
Een paar jaar geleden kon ik me heel druk maken om het feit dat ik niet heel veel vriendinnen heb. Ik had er toen denk ik een stuk of 5, 5 meiden die ik zou uitnodigen op bijvoorbeeld mijn verjaardag. Meer niet. Is dat niet te weinig? Sommige meiden hebben zo’n grote groep leuke mensen om zich heen! Ik besef me nu echter dat ik veel meer waarde hecht aan een kleine groep mensen om me heen die écht waardevol voor me zijn. Ik word niet gelukkig van elke week vol hebben staan met sociale afspraken en vind het fijn om tijd voor mezelf te hebben, gewoon alleen zijn vind ik heerlijk. En dat is prima! Mijn vriendinnen spreek ik dan ook echt niet elke week, soms zelfs niet elke maand, maar ik weet dat het goed zit. Daar word ik heel gelukkig van.
Een mega fit lichaam hebben
Wat bewonder ik mensen met een topfit lichaam! Vooral tijdens het begin van mijn blog- en YouTube carrière dacht ik dat ik er ook zo moest uitzien om mee te kunnen doen als ‘fitgirl’. Gelukkig besefte ik me snel genoeg dat ik daar niet perse gelukkig van word. Ik ben slank, redelijk fit en gezond, maar SUPER strak en SUPER fit ben ik niet…en dat is prima! Ik houd nu eenmaal van regelmatig iets ongezonds eten en sporten totdat je erbij neervalt is niet mijn ding. Sinds ik dat volledig omarm, merk ik dat mijn kanalen juist als een trein gaan. Ik ben mezelf en straal geluk uit. Dat is wat mensen willen zien en waar zij ook gelukkig van worden.
Om hulp vragen
Ik heb het idee dat ik veel dingen zelf moet doen, om mensen te ontlasten. Hulp vragen vind ik maar moeilijk. Een stom voorbeeld is het huishouden. Ik vond het heerlijk om Sven te kunnen vertellen dat hij niets meer hoefde te doen als hij thuis kwam. Soms betekende dat wel dat ik vrijwel geen rustmomenten had gehad in de week. Inmiddels besef ik me dat hij het juist ontzettend fijn vindt om me daarbij te kunnen helpen. Als we allebei een beetje doen, is het zo gepiept!
Dit geldt voor heel veel dingen. Zo besloot ik bijvoorbeeld met oud en nieuw tóch mijn schoonzusje te vragen een soep te maken, terwijl ik eigenlijk alles zelf had willen doen. Wat bleek? Ze vond het zo fijn om mij te kunnen helpen! Dat is heel vaak het geval, mensen vinden het juist heel prettig als je ze om hulp vraagt…dat vergeten we soms.
Grote groepen onbekende mensen
Ik besprak het laatst al in een artikel en in een vlog. Ik wordt niet blij van grote groepen onbekende mensen. Lang had ik het idee dat het moest. Inmiddels ben ik wat liever voor mezelf. Ik sla soms heel bewust netwerkborrels af, ga niet naar alle evenementen waarvoor ik word uitgenodigd en ben niet meer bang om als eerste weg te gaan op een feestje. MAN wat is dat een opluchting :). En de realiteit: niemand mist me en ik ben gelukkiger!
Ik kan echt nog tientallen voorbeelden geven, maar ik denk dat je m’n punt snapt :). Soms is het in je hoofd heel belangrijk wat anderen van je vinden. In de realiteit doet dat er vrij weinig toe! Als jij zelf maar blij bent met de persoon die je bent…dan volgt de rest vanzelf.
Het is een proces…
Het klinkt nu alsof ik een pro ben geworden in mijn eigen geluk voorop stellen hè!? Dat is zeker niet het geval hoor! Het komt ontzettend vaak voor dat Sven of een van mijn vriendinnen of familieleden me moet vertellen dat ik voor mezelf moet zorgen. Ik trap nog geregeld in mijn eigen valkuil. Voordat ik het weet sta ik gestressed het hele huis te poetsen, voel ik me enorm bezwaard als ik een evenement afzeg of voel ik me schuldig dat ik een van mijn vriendinnen al een maand niet heb gesproken.
Het is een proces met ups en downs…maar die ene zin in de titel van dit artikel blijft me herinneren aan hoe belangrijk mijn eigen geluk is. ♥
Groetjes, Marloes
Herken je dingen uit mijn proces?
Ohh ik herken me echt -precies- in alles wat je schrijft. Ik ben ook een echte people pleaser en ga er ook soms bijna aan onderdoor doordat ik het gevoel heb dat ik altijd maar moet presteren (zowel sociaal, als goed presteren op m’n studie, als in het sporten, als overal goed in zijn eigenlijk!). Ik heb alleen erg veel moeite om m’n hoge eisen daarin los te laten. Heb jij daar specifiek nog tips voor?
Ja zo herkenbaar! Ik wil alles goed doen: 40 uur loondienstbaaan, daarnaast eigen bedrijf, huishouden tip top altijd een blinkend schoon huis, kwaliteitstiijd met ouders en vrienden doorbrengen, goed voor mijn kat zorgen met vooral heel veel knuffels, sporten en een slank lichaam hebben, werken aan persoonlijke ontwikkeling, altijd lekker en verantwoord koken en eten… en surprise surprise dat lukt dus niet allemaal! Sven is behalve lief ook nog eens wijs ik ben blij voor je dat jullie genieten van jullie samenzijn!
Ja hoor…hier ook veel herkenning!
Mijn man en ik zijn samen sinds we 18 zijn…Dus nu bijna 20 jaar (ohhh….Ik word oud, haha). Ik zat toen een tijdje niet zo lekker in m’n vel, wat duidelijk ook met puberteit te maken had. Hij zei me toen….je moet echt eerst van jezelf leren houden, voor je echt van mij houdt….. En daar heeft hij me ontzettend mee geholpen….
Dat gun ik iedereen….echt van jezelf houden zodat je ook goed voor jezelf zorgt… En dan nog….Ik stap ook nog wel eens in m’n eigen valkuil….Ik vind hulp vragen het ergst wat er Is, omdat het voelt alsof ik faal…Het niet zelf kan….terwijl ik die norm echt niet aan een ander opleg….ieder ander mag wel hulp vragen…. Dat blijft een dingetje 😉
Wat een mooi artikel en wijze woorden. Had iemand dat maar eens tegen mij gezegd toen ik jouw leeftijd had. Deze bewaar ik om vaak na te lezen. Super bedankt.
Wat een mooi geschreven verhaal. En heel herkenbaar. Alleen is mijn ervaring dat als je hulp vraagt, mensen geen tijd voor je hebben. Ik doe vaak alles al alleen, los bijna alles zelf op, maar soms… En als je dan ook nog vaak wordt afgewezen, denk je wel n 2e keer na voordat je weer vraagt.
Ik sta/stond zelf altijd voor n ander klaar. Mijn valkuil daarin is mezelf wegcijferen. Want hey, als de ander maar blij en gelukkig is toch?
Vriendinnen heb ik eigenlijk niet meer na t overlijden van een ouder. Toen er niemand in die tijd voor mij klaarstond, ben ik gelukkig iets veranderd. Maar is er nog n lange weg te gaan 😉
Deze verhalen, zoals die van jou, helpen daarbij en geven maar weer even zo’n aha momentje. Dus dank je!
Heel herkenbaar! Sterker nog , het blijft gaande.
Zo’n 5 jaar geleden heb ik mijn gezonde eten zo nu en dan veranderd in een gezonde levensstijl, en nu is het eigenlijk gewoonte geworden om altijd -lees vaak- te kiezen voor mezelf. Dat betekend ook optijd naar bed, geen dronken partijen op feestjes, en als je dan toch al gaat ook niet te laat weg.
Dit resulteerde in een kleiner sociaal leven omdat er onbegrip was voor veel dingen die samengaan met een gezondere levensstijl.
Misschien is het de leeftijd wel van de mensen om ons heen, of de fase waarin zij zaten? Geen idee. Maar ergens lucht het op niet constant bezig te moeten zijn met wat anderen vinden of denken.
Minder mensen, minder denken.
Klein maar fijn zullen we maar zeggen. 😉
Nu ik ouder begin te worden (wow wat klinkt dat haha) realiseer ik me dat er niets belangrijker is dan ikzelf. Ook vanuit die oorsprong kan ik pas écht goed voor mijn gezin zorgen, en ja, zij ook voor mij, want ik hoef niet alles zelf en alleen te doen. ♡