Je kent het misschien wel, in sommige sportscholen lopen ontzettend veel super fitte mensen rond. Als ongetraind persoon met overgewicht, kun je hier flink ongemakkelijk van worden. Ik krijg de laatste tijd zelf ook regelmatig de vraag of sporters mij niet intimiderend vinden in de sportschool (ik geef trainingen). Een afgetrainde instructrice kan heel motiverend zijn, maar voor sommigen misschien juist het tegenovergestelde! Ik deed een onderzoek onder mijn sporters. Ook geef ik je mijn mening en ik ben benieuwd naar de jouwe!
Het ‘probleem’
Het is natuurlijk super goed voor je gezondheid om te gaan sporten. De sportschool is een goede optie, maar het is voor sommigen best een drempel om heen te gaan. Als je eenmaal de stap hebt gezet en je wordt constant geconfronteerd met mensen die véél afgetrainder zijn dan jij, dan kan dat demotiverend werken.
Een fitte instructeur of een fitte medesporter kan je natuurlijk ontzettend motiveren, het kan een doel voor je worden om ook aan je lichaam en conditie te gaan werken. Het kan tegelijkertijd ontzettend frustreren, als je merkt dat het jou niet lukt. De andere sporter kan op dan moment irritant worden, want waarom lukt het hem/haar wel en jou niet? En waarom doet iedereen alsof het zo makkelijk is?
Ik kreeg hier de laatste tijd veel vragen over. Hoe ervaren de mensen die ik lesgeef dat? Ik deed een klein onderzoekje om daar achter te komen.
Onderzoek onder de mensen in mijn lessen
Ik legde de mensen in mijn sportgroep deze stelling voor en vroeg ze om een eerlijk antwoord te geven. Vinden ze mij en mijn afgetrainde lichaam intimiderend? Ik gaf ze een stukje papier waar ze het volledig anoniem op in konden vullen, voor een zo betrouwbaar mogelijk antwoord.
Niet één persoon uit mijn groepen, gaf aan mij intimiderend te vinden. Vrijwel allemaal zien ze het juist als motivatie. Hier een aantal reacties:
Houding is er wel belangrijk bij. Gelijkwaardig en naar ieder met respect.Â
Instructeur is een voorbeeld, afgetraind is juist goed.Â
Juist een voorbeeld van hoe het óók kan, zo lang je op de inhoud van de les blijft focussen.Â
Niet intimiderend, juist stimulerend. Het gaat om de personality.Â
Het lijkt in mijn les dus totaal niet aan de orde te zijn. Één persoon gaf aan dat hij/zij het niet intimiderend vindt, maar dat een ‘normaal’ figuur wel veel mooier is. Dat is natuurlijk ieders goed recht om dat te vinden! Smaken verschillen, ik snap best als mensen mij te afgetraind vinden.
Mijn mening
Ik denk dat op dit gebied alles valt of staat met je houding. Als je open bent naar iedereen, altijd klaar staat voor een praatje en iedereen (jong/oud/dik/dun) hetzelfde behandelt, dan voelt iedereen zich welkom! Zoals de sporter hierboven ook aangeeft, uiteindelijk is het belangrijk dat de instructeur zich focust op de inhoud van de les.
Wanneer het naar mijn idee wél intimiderend kan worden, is als een hele afgetrainde sporter constant naar zichzelf kijkt in de spiegel, een arrogante houding aanneemt en/of geen oog heeft voor minder fitte sporters. Je kent het wel, van die creepy trainers die alleen bezig zijn met de jonge mensen van het andere geslacht. Ook vind ik het belangrijk om enigszins gepaste kleding te dragen, je zult mij bijvoorbeeld niet snel mijn lichaam zien showen in korte sporttop.
Tenslotte valt of staat het met de sfeer in de sportschool en het totale publiek. Op de sportschool waar ik werk, vind je letterlijk iedereen terug. Natuurlijk is er een aantal jonge fitte mensen, maar het overgrote deel is niet meer piepjong (lees: 50-85 jaar) en traint om gezond te blijven. Ik ga ook regelmatig naar een sportschool in Groningen, daar is wél ongeveer 70% van het publiek jong en fit. Het lijkt ook alsof iedereen dit aan elkaar wil laten zien. Ik vind dit een totaal andere sfeer geven. Ik voel me persoonlijk prettiger op mijn eigen sportschool :).
Wat vind jij?
Nu ben ik natuurlijk heel benieuwd naar jouw mening! Vind jij hele afgetrainde sporters of instructeurs intimiderend? Of maakt het je niet zo veel uit? Let jij bijvoorbeeld op het publiek als je een sportschool uitkiest waar je lid van wordt?
Groetjes, Marloes
Vind jij een hele fitte sporter/instructeur intimiderend?
Ik train met een personal trainer en zij is behoorlijk afgetraind Ik vind dit juist motiverend. Haar houding richtig anderen (dik/dun/getraind/ongetraind)is overigens ook heel fijn; dat zal zeker meespelen.
Bij de sportschool waar ik train lopen veel ‘verschillende soorten mensen’ rond en ik voel me er erg prettig, Ik moest tijdelijk ivm een verbouwing bij een andere locatie trainen en daar vond ik het publiek ‘anders’Het was daar vooral ‘zien en gezien worden’.
Ja dat is niet fijn he!? Vind ik ook!
Ik ben niet zo’n sportschool ganger, maar ik zou geen problemen hebben met een afgetrainde instructeur, zolang deze inderdaad een goede houding heeft! Uiteindelijk is zo iemand toch een beetje een voorbeeld.
Wel vind ik, en ik hoop dat ik hiermee geen beerput opentrek, de opmerking over een “normaal” figuur nogal raar. Daarmee zou iemand aangeven dat een afgetraind figuur niet normaal is, en daar ben ik het niet mee eens. Iemand kan een afgetraind figuur minder mooi vinden, dat is inderdaad smaak. Maar door te zeggen dat iets niet normaal is, daarmee geef je eigenlijk een waardeoordeel af en dat vind ik niet correct.
Tja…dat woordje normaal is lastig!
Ik denk dat als je je mening geeft, bepaal je daarmee te eigen norm: wat jij zelf het mooist vindt. Daarin ligt besloten dat je iets anders minder mooi vindt. Misschien bedoelt diegene vooral wat voor haar de norm van een goed getraind figuur is, maar wil ze niet iedereen per se die norm opleggen.
Interessante vraag!
Ik train niet in een sportschool, maar juist met jouw filmpjes. En die filmpjes zijn de afgelopen tijd wel veranderd. Heel eerlijk….ik vind de eerdere filmpjes vaak fijner. Ik heb echt even moeten denken waarom. Mijn conclusie is dat het niet te maken heeft met jouw lichaam dat meer afgetraind is. Het heeft te maken met de ontspannenheid van de filmpjes. Ik denk dat ze eerst wat vrijer werden opgenomen. Het professioneler maken kan er ook voor zorgen dat een stukje eigenheid eraf gaat. Misschien is dat het wel.
Wat ik ook merk is dat jouw lat nu hoger ligt dan mijn lat. En dat verschil was er altijd al, maar dat verschil is groter geworden. De gerechter zijn gezonder…jij leeft nog gezonder…en dat staat wat verder van mij af dan eerst. Ik voel wel dat jij iedereen de vrijheid geeft om te doen wat hij/zij wil. Daarom kijk ik nog steeds op je blog. De inspiratie was voor mij persoonlijk wel groter omdat het dichter bij elkaar lag. Maar nu ligt jouw stijl weer dichter bij die van anderen.
Ik waardeer jouw keuzes en je eerlijkheid erover. Ik hoop dat mijn persoonlijke reactie niet vervelend overkomt, want dat is zeker niet mijn bedoeling. Ik heb jouw vraag aangegrepen om deze gedachten met je te delen.
Om toch even terug te komen op de vraag… 🙂 … de afgetraindheid is voor mij niet intimiderend….maar ik heb er dan gewoon niks mee! Mijn conclusie is dat de leefstijl en houding van iemand me kan inspireren. En daarvoor moet iemand niet te ver van mij af staan en vooral vanuit zijn/haar hart en passie werken. Dat vind ik altijd bijzonder om te zien!
Hi Vera! Ik vind je reactie juist fijn en ik snap hem absoluut! Ik heb er vaak over nagedacht…mijn leefstijl is inderdaad veranderd in de afgelopen jaren, maar dat komt omdat ik mij hier op dit moment het beste bij voel. Ik heb gedacht over hoe ik dit op mijn blog moet weergeven….en uiteindelijk besloten altijd mijn eigen leven te blijven delen. Maar ik snap je absoluut! Misschien ook eens gezonde recepten die een tikje minder ‘extreem’ gezond zijn :). Dank je wel voor je feedback!
Fijn dat je zo eerlijk reageert en het zo oppakt. Ik snap ook dat je zoekt naar de balans: mensen stimuleren tot gezonder leven (maaltijden en sporten), jezelf zijn en jouw levensstijl delen, én ook een commerciële kant, want je verdient nou eenmaal ook geld met je blog en filmpjes.
Eigenlijk denk ik dat als je vanuit je hart onderwerpen kiest en daarbij artikelen schrijft of vlogt…dan stimuleer je ons wel. Dat heb ik in elk geval in de beginperiode heel erg zo gevoeld. En nu blijf ik je volgen vanwege je eerlijkheid, de workouts die ik graag doe en de reviews van producten. Die items breng je voor mij vanuit je hart en daar kan ik wat mee.
Ik hoop dat je een goede balans vind. En als je nu juist jouw gezonde levensstijl wil delen, dan is dat ook helemaal goed! Dan verschuift wellicht de doelgroep, maar hey…als dat vanuit je hart komt, dan is dat prima!
Ik vind het wel mooi om te lezen hoe dit artikel tot feedback voor jou leidt en tot de eerlijke reacties. We zijn nou eenmaal allemaal op zoek naar iets anders. Zoals Barbara die mijn verhaal herkent, zoals Elize waarbij ik het stukje schaamte heel erg herken (ik durfde met mijn 72 kg een paar jaar geleden echt niet te gaan hardlopen…), maar dus ook zoals een aantal anderen het juist heel inspirerend vinden. Dat is wel super aan jouw blog: deze openheid en het respect in alle reacties.
Ik heb een tijd geleden mijn verhaal gedeeld hier op de site en mijn vooruitgang heb ik zeker aan jouw motiverende blog te danken! Veel succes met je blog….ik blijf je voorlopig gewoon volgen 🙂 En mocht je nog eens op zoek zijn naar feedback, zo’n prikkelend artikel doet wonderen!
Ik denkt dat als een personal trainer niet afgetraind is, hij/zij niet serious genomen kunnen worden al personal. “you need to sell your product, else no one is buying.” Ik ben vaker door mede sporters beetje geintimideerd. Ik doe twee keer in de week Crossfit en dan voel ik mij echt zwak als wij een WOD heb met zoveel mogelijk pull-ups, pushups en box jumps. Ik kan geen pull-up en het voel alsof meeste vrouwen in mijn Crossfit gym het wel kan. Pushups doe ik niet van grond. Maar van een hoge box…. En ja, de box jumps, ik ben zo bang dat mijn scheenbeen tegen de box gaan, dus ik pak matjes wat iets lager dan een medium box is….. Maar er zijn nog meer voorbeelden, double unders en handstand pushups etc…. Maar gelukkig laten de trainers en die coaches je niet slecht voelen en motiveren je nog, maak niet uit hoe je de pull-up doen (strict of ringrows). Dus de trainers houding/persoonlijkheid is inderdaad de aller belangrijkste. Het moet gewoon een charismatisch, alomtegenwoordige persoon zijn.
Ik vind inderdaad ook wel dat een instructeur/instructrice toch een beetje een voorbeeld is, je moet ze er wel tussenuit kunnen plukken in de sportschool zeg maar. Ik vind het absoluut niet intimiderend, maar ben het er absoluut mee eens dat alles staat of valt met de houding van de instructeur/instructrice én de sfeer in de sportschool en het totale publiek!! Bij ons komt ook wel van alles, overwegend 50+ en minder afgetraind publiek, maar de afgetrainden die ik zie lopen over het algemeen niet ver naast hun schoenen en heb ook geen last van ze. Ik ben zelf de laatste tijd ook flink gevorderd en meer en meer afgetraind aan het worden. Van veel mensen, zowel sporters als instructeurs krijg ik alleen maar complimenten daarover! En ook ik blijf normaal doen, ben daar bezig voor mezelf en ga ook volledig in mijn training op. Wel zie ik weleens jaloerse blikken mijn kant op maar ja, ik doe en laat er ook wel veel voor. Dat zien de meesten dan weer niet. Maar ik vind dat je elkaar sowieso moet respecteren, ongeacht je doel en je uiterlijk! Goed artikel Marloes!!
Thanks!
Ik vind een afgetrainde instructeur niet intimiderend, maar juist heel motiverend. Ook vind ik het juist heel mooi (mits het niet te is, maarja dat te is natuurlijk mijn smaak). In de sportschool waar ik kom (basic fit) vind je ook allerlei leeftijden,maar ik merk wel dat er een andere sfeer hangt dan in een andere sportscholen. Vooral de jonge mannen zijn heel vol van hunzelf, kijken veel in de spiegel, proberen anderen te imponeren en moeten vooral ook heel veel geluid maken. Dat laatste vind ik zo vervelend!
Wat ik ook weleens heb gehad trouwens is dat mannen mij eerst uitlachten omdat ik een bicep curl deed met alleen een stang. Nu gooi ik er 10 kilo op en hoorde ik laatst zooo die maakt goede sprongen. Maar terwijl ik zo’n opmerking hoor dat ze me uitlachen zie ik vervolgens wel dat zij dezelfde oefening doen met veel meer gewicht maar absoluut niet je juiste vorm. Ik heb dan altijd de neiging om er iets van te zeggen. Ook wanneer zij elkaar corrigeren en het gewoon niet goed is. Zeggen jullie daar dan iets van? Ik houd meestal mijn mond en laat ze zelf hun gang gaan waarschijnlijk nemen ze het van mij toch niet aan.
Das wel een dingetje inderdaad, bij blaaskaken met de grootste mond zou ik ook niet zo snel wat zeggen, inderdaad ook met het gevoel dat ze dat van mij niet zouden aannemen. In normale gevallen wel, ik vind het zelf ook fijn als, indien nodig, een mede sporter mij ook corrigeert als ik een verkeerde houding heb of een oefening niet correct uitvoer. Zo kun je mekaar helpen.
Ik train nu een tijdje met een personal trainer die ontzettend afgetraind is. Maar hij behandeld mij zoals hij iedereen behandeld en motiveert mij tot op het bot. Ik moet 30 kg afvallen nadat ik dit Door ziek zijn ben aangekomen en mijn doel is om weer terug te komen op mijn oude sportieve ik. Wat ik aan hem waardeer is dat hij naar mij als persoon kijkt en niet naar wat idealen zijn en ik denk dat dat het aller belangrijkste is!
Ik vind het niet intimiderend, het ligt eigenlijk puur aan de houding (zoals je ook al zei). Maar ik vraag minder snel iets aan trainers die veel met zichzelf bezig zijn en juist wel aan trainers met een open/vriendelijke houding (ookal is deze persoon afgetraind). Ik ben dan op een of andere manier bang om ‘bevooroordeeld’ te worden omdat ik (nog!) niet een van de slankste/fitste personen ben in de sportschool. het slaat ook nergens op, maar het is een gevoel. Ik doe m’n best en ben al een goed stukje op weg met de kilo’s die ik al verloren heb.
Hi Marloes, goed artikel weer.
Zelf heb ik op een sportschool gezeten allen voor dames ‘ladysport’. De sfeer was daar vooral kijk mij eens en er werd op veel mensen neer gekeken, vooral door een van de trainsters. Dat is de reden dat ik niet meer op de sportschool train maar jouw workouts doe en veel loop. Ik vind dat ieder zijn ding moet doen, maar ook de ander moet blijven respecteren. Ook ik zie dat jij nu anders tegen gezond leven aankijkt dan een paar jaar geleden. Nog gezonder, nog meer bewust bewegen en eten enz. Maar ik vind het juist prima dat je dit met ons deelt en ik bewonder ook je eerlijkheid hierin. Je stimuleert ons gezond te leven maar wel ieder op zijn eigen niveau en manier. Zo kun je toch je doel bereiken op je eigen manier.
Gelijk de eerste dag al vond ik alles zo confronterend. Ik werd gewogen en er stond iemand van de sportschool naast me, die nog geen 60kg woog en mijn teller stond op 112kg. Toen kreeg ik een vetpercentage test die wees uit dat ik voor de helft uit vet bestond. Daarna een contitie test, die ook al niet best was. Ik vond het heel erg om mijzelf zo bloot te geven tegenover allemaal van die trainers die superstrak waren. In de sportschool zelf sprak iedereen over hoe leuk sporten wel niet is en hoe fijn iedereen zich wel niet voelde na het sporten, maar ik voelde mij na het sporten echt totaal kapot. Ik voelde echt dat ik na een training moest herstellen. Ik had overal spierpijn, zelfs na weken dezelfde training te doen, had ik dezelfde pijngraad. Maar ik vond het op zich wel leuk om te sporten. Na 6 weken moest ik mijzelf weer blootgeven en kreeg ik weer allerlei testen. Helaas niks veranderd. Dat werkte wel demotiverend, maar ik wou niet opgeven, dus nog beter mijn best gaan doen. Ik begon ook vaker naar die afgetrainde lichamen te kijken en de ene keer leverde dat mij veel motivatie op en ik begon dan harder mijn best te doen, maar daarbij vergde ik zoveel van mijn lichaam, dat die ook een keer ‘stop’ zei. Maar ook heel vaak heb ik lopen janken in de kleedkamer, omdat ik nooit zo’n lichaam zou kunnen krijgen. Het leek alsof het bij iedereen voor de wind ging. Iedereen voelde zich fitter worden en bij mij gebeurde er bijna niets. Ik legde misschien de lat veel te hoog voor mijzelf, maar ik voelde mij ook totaal niet mijzelf in de sportschool. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik een stempel op mijn lijf had of bij een bepaalde categorie werd ingedeeld, waar ik juist niet bij wilde horen.
De bent een prachtig mens Marlous, echt waar, maar ik vind die shoplogs echt niet fijn om te kijken. Ik bv zal nooit zo’n amper broekie aan kunnen en als ik die strakke leggings aan zou trekken, lijk ik wel een Michelin vrouwtje. Ik denk dat het grootste gedeelde van jouw kijkers, gezette vrouwen zijn, die dit ook niet aan kunnen. En natuurlijk willen wij er ook mooi uitzien in de sportschool. Hopelijk neem je je gezette klant eens mee voor een shoplog. Of laat je je gezette klant eens een keer alle toestellen doen terwijl jij uitlegt.
Ik sport nu trouwens al een poos bij de fisio en de sfeer was totaal anders, al vanaf de eerste dag. Er werd helemaal niet op een presenteerblaadje gelegd hoe ik er voor stond. Ik kreeg wel een conditie test en werd ook wel gewogen, maar de nadruk lag er totaal niet op. Ik schaamde mij ook niet meer zo voor mijn lichaam, omdat ik meer geaccepteerd werd. Zo voelde dat vanaf dag 1. Resultaten kreeg ik ook meer. Ik vond sporten leuker worden, omdat ik niet meer zo geconfronteerd werd met het negatieve en ze me veel meer vraagden hoe alsof het met mij ging. Ze gaven ook veel meer complimenten.
Hoi Elize, wat ontzettend dapper van je dat je dit met ons deelt. En fijn dat je nu een goede sportplek hebt gevonden. Ik weet zeker dat het je gaat lukken je staat er nu zo positief in. En… Iedereen mag het doen op zijn/haar eigen manier en tempo. Dat doe ik ook hoor. Groet Annema
Ik vind het mooi om afgetrainde mensen te zien in hun sportpak. Dat motiveert mij. Zeker heeft het met uitstraling en benadering van de sporters te maken, maar arrogante types moet ik sowieso niet (welke omvang ze ook hebben). Zelf geniet ik er ook stiekem van als ik mezelf in de spiegel zie. Ik ben strakker geworden in de afgelopen maanden en daar ben ik trots op. Mezelf zien in die spiegel motiveert me ook om mijn gezonde levensstijl door te zetten.
Ik deel de mening van Vera. Mijn doelstelling is niet om afgetrained te worden hier heb ik ook de tijd niet voor en op mijn eetpatroon zo aan te passen daar moet ik te veel consessies voor doen. Omdat de doelstelling van ” ons” de laatste 2 jaar zo ver uit elkaar komen te liggen motiveerd mij dit juist minder dan eerst. Het was eerst dichterbij en haalbaarder. Het unieke wat jouw site was mis ik soms wel. Het wordt meer 1 van de vele fit goeroes.
Wat je gelukkig nog wel onderscheid is dat je gewone producten gebruikt en de keuze vrijlaat. Je bent total niet opdringerig, erg fijn.
Dus is een afgetrainde instructeur intimiderend nee, maar iets minder is voor mij meer motiverend.