Houden van jezelf door Tessa
| 14 oktober 2018

Mijn Verhaal: Tessa leerde van zichzelf houden!

Een paar dagen terug vroeg ik op Instagram Stories of iemand het leuk vond zijn of haar verhaal te delen over gezond leven. Daar kwamen ZO veel leuke berichtjes op! Ik vond het super moeilijk om te kiezen, dus ik heb een paar mensen uitgekozen die me ontzettend inspireerden. Je zult in de komende weken dus af en toe een verhaal van iemand anders op mijn blog lezen. De aftrap wordt vandaag gedaan door Tessa.

Even voorstellen

Hi allemaal! Een poosje geleden kwam er een oproep van Marloes op instagram. Ze zocht mensen die een inspirerend verhaal hadden over gezond eten. Toen ik dit zag dacht ik… Ja gezond eten? Nee dat doe ik niet altijd, maar inspireren? Misschien niet op gebied van gezonde voeding maar wel op houden van je lichaam in welke maat dan ook. Want is dat ook niet een vorm van goed voor jezelf zorgen? Ik vind van wel! Laat ik mij eerst is even voorstellen! Hoi ik ben Tessa, 28 jaar en woon samen met mijn vriend en onze kater in Arnhem.

Psychische klachten als puber…

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Ik heb al overgewicht sinds ik 15 ben. In mijn puberteit ben ik overvallen door flinke psychische klachten. Ik ben altijd al een emotie eter geweest maar vanaf toen vlogen de kilo’s eraan. Binnen 3 maanden tijd ging ik van 60 kilo naar 85 kilo. De striae hiervan kan je nu 13 jaar later nog zien.

Ik kom uit een gezin/familie waar overgewicht nooit aan de orde was. Toen ik als meisje dan ook te dik werd was dit erg moeilijk voor de mensen om mij heen. Als je puber bent, is je zelfbeeld niet bepaald positief (in ieder geval bij mij niet). Ik heb jaren therapie gevolgd en haatte elke kilo aan mijn lijf.

‘Je bent te dik’

Als je te dik bent wilt iedereen dit je graag laten weten. Hoezo dat is? Ik heb tot op de dag van vandaag geen idee. Familie, vrienden van ouders, vriendinnen, totale vreemde op straat. Iedereen verteld je dat je te dik bent en dat je moet afvallen. Iedereen heeft wel een dieet wat werkt, bepaalde thee of afslankpillen. Omdat ik ervan overtuigd was dat ik alleen ”leuk” was als ik slank was probeerde ik dan ook elke tip uit. Sonja Bakker, Slank met Dr Frank, een dietiste, minder koolhydraten, hardlopen, aquajoggen, calorieen tellen, sportschool en nog 1000 andere dingen. Niks van dit bovenstaande werkte. Want zodra ik somber was of blij of verdrietig of welke emotie dan ook. Dan mocht ik van mijzelf eten. Stiekem op mijn slaapkamer 2 zakken chips, nootjes, chocolade, saucijzenbroodjes. Als mijn moeder hier dan achterkwam was ze boos en zei ze: ‘Zo gaat het nooit lukken Tess!’

Ik heb ook jarenlang gedacht dat als ik te dik bleef ik geen vriendje kon krijgen. Toen ik mijn eerste vriend ontmoette werd dit ook bevestigd.
Hij vond mij te dik, lelijk en vooral niet ”zoals het hoort”. Ik was verliefd en dacht ja hij heeft ook gewoon gelijk.

Tessa 2

Ik viel af

Toen deze giftige relatie voorbij was, stortte ik mij weer volledig op het afvallen en sporten. In 2013 was ik op mijn lichtste ooit.
77 kilo, maat 40/42. Maar nog steeds vond ik mijzelf te dik en lelijk. Mannen keken niet naar mij maar wel naar mijn slanke vriendinnen.
In 2013 kwam ik Luc tegen. Mijn grote liefde! Ik was toen op mijn slankst en vertelde hem dan ook direct dat ik normaal gesproken een stuk ”dikker” was. Hij moest hier erg om lachen en vertelde dat we dat dan wel weer zagen. Samenwonen en allebei bourgondiers… Tsja hallo kilo’s.

Wake-up call

In 2015 kreeg ik via een vorm van therapie een wake up call. Het enige wat ik aan het doen was, was voldoen aan andermans eisen. Aan de eisen van de maatschappij, mijn familie, de mensen op mij heen en aan mijn eigen strenge eisen. Maar als ik heel diep van binnen keek? Vond ik mijzelf dan lelijk en dom en het niet waard? Nee eigenlijk niet. Ik was een sterke vrouw, met een mening, flinke rugzak aan levenservaring en mooi. Ik vind mijzelf mooi. Te dik? Ja absoluut maar is dat dan per se lelijk?

Ik besloot om een jaar lang alles te eten wat ik mijzelf al die jaren had verboden. Ik ”mocht” alles van mijzelf. Niet alleen als ik verdrietig was maar gewoon wanneer ik daar zin in had. Had ik zin in pizza bij mijn ontbijt? Dan nam ik dat, wilde ik 2 zakken chips eten dan deed ik dat. Beetje bij beetje merkte ik in mijzelf dat ik minder ging ”overeten”. Mijn eetbuien verdwenen langzamerhand en ik kreeg plezier in koken, recepten maken die zowel gezond als lekker waren omdat ik in mijn achterhoofd had, als ik iets wil eten dan doe ik dat. Ik ben de baas over mijn eigen lichaam.

Ik ben mooi!

11 kilo kwam ik aan en mijn weegschaal gaf 105 kilo aan. Maar elke dag keek ik naakt naar mijzelf in de spiegel en elke dag werd mijn spiegelbeeld een beetje leuker. Tsja ik had inderdaad een buik, gekke platte billen, cellulitus. Maar ik had ook een taille, goede benen en een goed stel borsten! Mooie groene ogen, een lieve glimlach en een mond waar iets zinnigs uit komt.

Beetje bij beetje ging ik van mijzelf houden. Ik ging meiden op social media volgen die net als ik een dikker lichaam hebben. Eindelijk vond ik herkenning in hun lichamen. Ik zag eindelijk dingen die ik bij mijzelf herkende. Zoals schurende bovenbenen, dikke armen en vetrollen.
Alle vrouwen die naar mijn idee ”te perfect” waren ontvolgde ik.

Omdat ik weinig verstand had van gezond eten ben ik een jaar lang weightwatchers member geweest. Niet om af te vallen maar wel om te kijken wat ik eet ik nu en waarom? Dit was een perfecte methode voor mij. Alle kilo’s die ik was aangekomen in mijn jaar ”alles eten” gingen er op een rustig tempo af. Maar voor mij was dit niet meer belangrijk. De vrijheid en de rust die ik gevonden heb in mijn lijf door niet meer mijn leven te laten beheersen door eten zijn het fijnste wat ik ooit heb geleerd.

Tessa 3

Stoppen met ingewikkeld doen!

Mijn kijk op het leven is volledig veranderd in deze afgelopen jaren. Te dik, te dun, te sportief, te weinig curves, te veel curves. Laten we stoppen met zo ingewikkeld doen en vooral kijken naar waar voel ik mij fijn bij? Je doet het in de ogen van andere toch nooit goed. Doe het dan maar voor jezelf goed. Op dit moment weeg ik 92 kilo. Dit schrijf ik op zonder moeite. Die 92 kilo zegt namelijks niks over hoe ik in mijn lijf zit. Ik draag een maat 46 met trots, ga zonder moeite naar de sauna, loop elke dag in mijn blote billen door ons huis en ben niet meer onder de indruk als mensen opmerkingen maken. Doen mensen dat? Ja nog steeds. Ook al zijn we goed op weg met zelfacceptatie mensen willen nog steeds graag hun mening uiten. Dat is niet altijd leuk en ik probeer ze vaak duidelijk te maken hoe onaardig dit is. Maar het raakt mij niet meer.

Want als ik thuiskom bij mijn lieve vriend, mijn schattige kater en ik kijk in mijn heerlijk gevulde kledingkast dan denk ik.
Tsja, ook met onderkin en overgewicht zou ik nooit maar dan ook nooit iemand anders willen zijn. Ik ben helemaal goed zoals ik ben!

Doordat ik heel lang het gevoel heb gehad dat ik niet goed genoeg was, is mijn psychische gezondheid niet stabiel. Omdat ik niet alleen maar open wil zijn over mijn gewicht maar ook over mijn psychische klachten ben ik actief op Instagram en Youtube. Hier bespreek ik ook regelmatig mijn weg naar zelfacceptatie, houden van jezelf maar ook waar vind je de leukste kleding met een grotere maat! Vind je dat intressant? Volg me dan zeker op Instagram en op Youtube

Ik wil Marloes bedanken voor de kans om mijn verhaal te delen en hoop dat ik mensen geinspireerd heb mijn verhaal.

Veel liefs Tessa.

Reactie Marloes

Wow Tessa, ik heb echt vol bewondering zitten lezen. Wat een prachtige weg heb je bewandeld! Ik wil er eigenlijk niet zo veel aan toevoegen, want je hebt gewoon 100% gelijk. We moeten allemaal doen waar we ons ZELF goed bij voelen en wat we zelf belangrijk vinden. Het maakt niet uit wat anderen denken of zeggen. Ik ben mega trots op je!

Groetjes, Marloes

Herken jij dingen uit het verhaal van Tessa?

19 reacties

  1. Wauw…… Gefeliciteerd met het bereiken van dit doel! Jezelf accepteren en daarbij ook wat meer scheit hebben aan de mening van anderen is heel belangrijk volgens mij.
    Ik vind je verhaal heel inspirerend.
    Ik herken het ook…niet qua kilo’s maar wel qua accepteren wie ik ben. En ook al heb ik meer gestudeerd en had ik misschien ook naar de universiteit gekund…Ik wil gewoon juf zijn! Een fantastisch beroep, wat een ander ook zegt. En ik accepteer dat mensen mijn leefwijze veroordelen, dat ik fulltime werk en dat mijn man thuis werkt en onze pup gaat opvoeden….en ons kindje (ben zwanger) gaat opvoeden.
    Jammer….dat zoveel mensen last moeten hebben van de norm van een ander. Het is soms een moeizaam leerproces om dan zelf sterk in je schoenen te staan.
    Gelukkig ben ik trots op mezelf, op mijn man, op ons leven.
    En ik vind het heel mooi om te lezen dat jij dat ook bent. En de herkenning in jouw worsteling….. Dankjewel daarvoor!!
    Ik gun het iedereen om zo van zichzelf te houden!
    ♥ JUST BE YOU ♥

    1. Dankjewel voor je lieve reactie!
      Het gaat er inderdaad helemaal niet om wat andere vinden.
      Het gaat erom wat jij vind! Mooi geschreven?
      Liefs Tessa

  2. Respect respect wat knap en weet je ik herken alles, echt alles ben gewoon zo geraakt door je verhaal tranen stromen over mijn wangen. Ik krijg die knop maar niet om heb geen idee hoe….alles wat ik eet, hoe ik mezelf zie constante struggle nooit goed genoeg……?

    1. Hi! Jeetje dat was niet mijn bedoeling ?
      De knop kan ook niet zomaar om. Dit heeft tijd nodig en steeds een beetje meer vertrouwen.
      Geef het de tijd en probeer het elke keer met kleine stapjes. Begin bijvoorbeeld met voor de spiegel staan en kijken naar wat je nou mooi vind aan jezelf ?
      Je bent goed zoals je bent ook als je dat zelf even niet zo ziet.

      Liefs Tessa

    2. Hoi Pip, ik ben 58. Heb eindelijk het idee dat ik goed in mijn vel zit. Ik ben zo blij dat jullie nu op deze manier met elkaar kunnen communiceren! Raad van mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Je moet er vooral open in zijn om anderen te laten weten hoe jij je voelt. Pas dan krijg je feedback. Zoek lotgenoten op en praat tegen jezelf hardop! Zeg tegen jezelf dat je goed bent zoals je bent, je kunt het, maar doe het alsjeblieft eerder dan dat ik het deed! Het maakt je zoveel sterker! Succes! ?

  3. Tessa, je bent geweldig dat je zo met je verhaal, zeker weten, veel mensen kunt helpen zichzelf te accepteren! Ik heb er een “paar jaartjes” langer over gedaan maar uiteindelijk is het goed gekomen met mij! Beter laat dan nooit?. Heel veel geluk verder❣

    1. Dankjewel Conny! Het maakt niet uit hoe we er komen of hoe lang de weg is. Dat je jezelf kan accepteren is het meest fijne wat er is! ?

  4. Wat prachtig Tessa! Een groot voorbeeld! Echt heel knap! En je ziet er super uit!
    Ik woog ooit 100 kg en ik was tevreden. Ik deed alleen maar leuke dingen en zat gelukkig in mijn vel. Omdat anderen commentaar hadden dat ik dik (& lelijk) was ben ik gaan afvallen. Of zeg maar: heb ik een obsessie gekregen. Ik weeg nu 60 kg, ben een dunne, lange lat (menig mens is jaloers), maar ik….ben ongelukkig. Ongelukkiger dan ooit. Ik MOET van mezelf iedere dag naar de sportschool (ik kom net uit de sportschool en ik heb mijn sportkleding nog aan). Maar ik HAAT het. Mijn leven is gewoon verschrikkelijk geworden. Mijn leven draait om sporten en gezond eten. En vooral niet dik worden. Ik ben mezelf niet meer….
    Kon ik maar een beetje van jouw instelling in mijn hersenen stoppen….
    Ik heb nog een lange weg te gaan.

  5. Hi Es,
    Dankjewel voor alle lieve complimenten! Wat onwijs naar dat je zo slecht in je vel zit op dit moment.
    Mensen kunnen heel lelijk zijn als het gaat om uiterlijk. Je hier niks van aantrekken is bijna onmogelijk ook al zou je graag willen dat het je niks deed.

    Misschien is het een idee om is te praten over deze gevoelens met een professional? Als je hele leven om eten draait en je daar op dagelijkse basis last van hebt kost dat natuurlijk enorm veel energie.

    Mocht je zin hebben om van je af te praten mag je me altijd op Instagram een berichtje sturen.

    Dikke knuffel en veel liefs

  6. Hoi
    Wat mooi beschreven!
    Veel herkenbaar helaas. We hebben maar 1 leven! Dus we moeten eruit halen wat erin zit. Hele kleine stapjes nemen werkt bij mij het beste.
    Lieve groet voor jullie allemaal
    Sandra

  7. Wat een onwijs mooi geschreven verhaal en je ziet er prachtig uit! Zo fijn dat jij jezelf na een moeizame periode hebt kunnen accepteren. Ik hoop zo dat dit mij uiteindelijk ook lukt. Waar ik wel al achter ben gekomen is dat het niet uit maakt hoe ‘dun’, ‘dik’ of whatever je bent, het belangrijkst is hoe je je voelt. Zo lang je mindset niet goed is en je jezelf niet kunt accepteren zoals je bent, dan maakt gewicht en uiterlijk niet eens uit, want dan vind je jezelf nooit mooi/goed genoeg helaas.. Super hoor van jou, ik hoop dat ik over een tijd ook zo over mezelf kan denken, want ondanks dat het besef er wel gedeeltelijk is, is het in de praktijk nog lastig voor mij.

  8. Wat heerlijk als je zo in je vel zit.
    Ik voel me net als Es.
    Altijd letten op eten, veel bewegen, bang om aan te komen terwijl iedereen zegt dat ik slank ben en niet verder af moet vallen.
    Heerlijk lijkt me om gewoon eens een koekje of snoepje te pakken zonder te denken, o dit is niet goed, hier wordt ik dik van.
    Fijn als je zo instelling hebt, wees er maar blij mee.

  9. Ik reageer niet vaak, maar wat een mooi verhaal! Als iemand van zichzelf houdt, dan straal je en dat is te zien bij jou! Je bent prachtig! Word er verdrietig van om te lezen dat zóveel mensen het nodig vinden om iemand aan te spreken op zijn of haar gewicht. Waarom vinden we het tegenwoordig nodig om o-ve-ral onze mening over te geven?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Elke dag bruisen van de energie en met liefde in de spiegel kijken.

@INSTAGRAM Join on the gram