vrouwen zeuren over lichaam
| 17 augustus 2017

Fitspiration – Wij vrouwen zeuren over ons lichaam…

Ik ga vandaag een gevoelig onderwerp aansnijden. Namelijk het zeuren van vrouwen over hun lichaam. Laten we eerlijk zijn, als jij een vrouw bent herken je het vast wel! De ene dag sta je voor de spiegel en ben je eigenlijk best tevreden, terwijl het de volgende dag ineens allemaal vreselijk kan lijken. Ik hoop dat ik je met dit artikel aan het nadenken zet…

Om te beginnen wil ik je heel even kort mijn inspiratie voor dit artikel uitleggen. Eigenlijk heel simpel, het is een bepaalde tijd van de maand en ik voelde me spontaan 5kg zwaarder dan normaal. Ja guys….ook ik heb daar last van!

Het probleem
Of je nu dik bent of dun, lang of kort, afgetraind of niet, we hebben allemaal wel eens een dag dat we niet lekker in ons vel zitten. Ineens lijkt je buik dikker, je lovehandles meer over je broek te hangen, je borsten kleiner of je billen platter. Raar, want gisteren was er nog niets aan de hand! Je voelt je ineens onzeker over je lichaam, terwijl je weet dat er in één nacht onmogelijk zo veel veranderd kan zijn.

Heel vaak heeft dit gevoel een hormonale oorzaak. Als je bijvoorbeeld ongesteld moet worden, houd je meer vocht vast. Het voelt dan alsof je ineens kilo’s zwaarder bent. Ook als je zouter gegeten hebt, kant dit het geval zijn. Daarnaast kunnen hormonen ervoor zorgen dat je negatiever over bepaalde dingen denkt. Wat normaal gesproken geen probleem is, lijkt nu het grootste probleem ter wereld.

Anderen zullen je niet begrijpen. Ze zien namelijk oprecht het verschil niet! Dit maakt soms dat je je nog rotter gaat voelen, jij vind het op dat moment namelijk wél een probleem.

De ‘oplossing’
Natuurlijk kun je er niet direct voor zorgen dat jouw gevoel compleet omslaat. Ik heb echter wel een manier gevonden om er beter mee om te gaan. Ik probeer voor mezelf te achterhalen waar mijn gevoel vandaan komt. Ben ik ongesteld? Ben ik uit eten geweest? Heb ik meer zout gebruikt? Heb ik stress (hormonen!)? Als het antwoord op een van deze vragen ‘ja’ is, dan accepteer ik van mezelf dat ik me die dag zo voel. Ik doe wat wijdere kleding aan en doe mijn ding. Ik probeer goed te communiceren met Sven, ik vertel hem mijn gevoel maar zeg erbij dat ik ongesteld ben. Hij weet ondertussen dat ik dan gewoon even een knuffel nodig heb en wil horen dat ik de mooiste vrouw ter wereld ben -winkwink-. Op deze manier kan ik lekker zeuren, hij toont meer begrip en mijn probleem gaat vanzelf weer over.

Soms zijn er dagen dat mijn gevoel niet komt door een van de oorzaken hierboven. Er zijn periodes waarin ik écht wat zwaarder ben, een klein beetje meer vet heb dan normaal of niet tevreden ben over mijn lichaam. Op zulke momenten probeer ik bij mezelf na te gaan wat ik wil. Vaak kom ik tot de conclusie dat ik me beter wil voelen en dat ik in de komende periode weer wat meer op mijn voeding let en ietsje beter mijn best ga doen in de sportschool. Vaak voel ik me binnen een paar dagen weer een stuk positiever!

Je hele grote zorgen maken heeft nooit zin. Natuurlijk is lekker zeuren af en toe heerlijk, maar probeer het altijd te relativeren! Kijk anders maar eens naar de volgende diagram. Begin in het rode vlak…

Mijn tip voor jou
Eigenlijk heb je twee keuzes:

1. Accepteer van jezelf dat je zeurt, erken dat het probleem eigenlijk niet zo groot is als je het maakt…maar dat het wel ONTZETTEND lekker is om even te zeuren. Gewoon omdat je vrouw bent.
2. Concludeer dat je het ECHT een probleem vindt en maak stappen om er iets aan te doen.

Communiceer daarnaast goed met de mensen in je directe omgeving. Vertel ze zo goed mogelijk waarom jij je zo voelt, dat je het heerlijk vindt om even te zeuren en geef aan wat zij kunnen doen om jou te helpen. Geloof me, dan voorkomt en hoop onbegrip ;).

Heel even een korte side note: ik snap natuurlijk dat er situaties zijn waarin je er niets aan kunt doen. Sommige mensen hebben eigenschappen, ziektes of aandoeningen die je niet kan veranderen. Ik hoop dat je begrijpt dat dit artikel niet over die situaties gaat en dat ik het met een knipoog heb geschreven.

Voor de rest van de lezers…ik hoop dat ik je aan het denken heb gezet ;).

Groetjes, Marloes

Wees eens eerlijk….herken je mijn verhaal?

16 reacties

  1. Helaas zo herkenbaar ja! Ik heb dat ook regelmatig.. dat ik gisteren nog “dun” was en vandaag opeens dik. (In gedachte natuurlijk). Mijn man kan daar nu ondertussen om lachen gelukkig, maar werd daar eerst echt helemaal gek van.

  2. Heel herkenbaar! Alleen duren die periodes dat ik me dik en kwabbig voel vaak langer dan de momenten waarop ik denk: ach, ik ben best tevreden. Aan mijn twee zwangerschappen heb ik een wat slappere buik overgehouden en hoewel het me gelukt is om in 4 maanden 9 kg af te vallen en daar best trots op mag zijn, blijf ik toch focussen op die buik.
    Mijn vriend daarentegen hoor ik nooit van: goh vind je dat ik die broek een te dikke kont heb? ?

  3. Heel herkenbaar, maar ik denk ook dat wij sportieve vrouwen vaak niet beseffen hoe goed we er eigenlijk uitzien. Enkele jaren geleden was sporten nog een regelrechte verslaving van mij, maar dan ook echt krachttraining……en tevreden over mn lichaam…nee nooit. Nu 5 jaar later, in de overgang en gestopt met roken en het sporten alleen nog doe omdat ik het leuk vind. Nu is het zo dat ik de vorige week tijdens het opruimen van kasten een vakantie foto tegen kwam van 5 jaar geleden, mn mond viel open …wauw wat een lichaam, ik had gewoon een behoorlijke sixpack op mn 44 ste. En hoe gek is het dan dat ik toen 5 jaar geleden dus echt niet tevreden was over mn lichaam. Oja die sixpack is inmiddels ver verleden tijd, door het stoppen met roken ben ik 15 kg bijgekomen…maar ik voel me fantastische.

  4. Lol, ik begrijp nu meteen waar dit ‘ik ben zo zielig, heb het koud en weeg 5 kilo dikker’ gevoel vandaan komt :p Het is inderdaad ‘die’ tijd. Thanks for the reminder!

  5. Heel herkenbaar.

    Maar het is wat je zegt: anderen zien het vaak niet eens. Ik ben nu 31 weken in verwachting en voel mijzelf soms enorm dik, maar zo voelde ik mij ook bij 10 weken in verwachting zijn. Totdat ik zojuist foto’s ervan terug zag. Er was nauwelijks iets van te zien hihi.
    Afgelopen week was ik naar een zwangerschapscursus gegaan en de meeste vrouwen waren 26 weken zwanger. Ze vonden mijn buikje nogwel bescheiden voor 31 weken 😛

  6. Couldn’t agree more! Leuk dat je er aandacht aan geeft! Zeuren over hoe we eruit zien heeft sowieso niet zoveel zin, als we er vervolgens niks mee doen, vind ik… Daarnaast kunnen we zoveel meer met ons lichaam dan ‘er wel of niet mooi uitzien’: lopen, zitten, staan, eten, typen, zwaaien, etc. Ik noem maar wat. We leven met ons lichaam. Dat vind ikzelf belangrijk dan een rolletje meer of minder 🙂
    Eens in de maand ben ik ook niet mezelf. Dan ben ik gewoon shagerijnig. Ik meld het altijd even bij mijn man, zodat hij uit mijn buurt blijft, haha…en dat werkt voor ons. Het heeft even geduurd voordat ik het doorhad trouwens, want voor mijn zwangerschap had ik daar helemaal geen last van.

  7. Hoi,hoi!wat heb ik weer genoten van dit artikel!Marloes slaat alweer de nagel op de kopen geeft ons weer allemaal een goed gevoel!(we zijn heus niet alleen met diep problemen)
    Liefs,isabelle

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Elke dag bruisen van de energie en met liefde in de spiegel kijken.

@INSTAGRAM Join on the gram