Ik wil je op deze dag voor kerst nog even wat stof tot nadenken geven :). We gaan het namelijk in dit artikel hebben over de vraag: ben jij blij met je lichaam? Een vrij simpele vraag, waar je waarschijnlijk niet een simpel antwoord op kunt geven…
Onze gedachten
Als iemand de vraag stelt ‘ben jij blij met je lichaam?’, zullen er maar weinig mensen zijn die volop ‘JA’ zeggen. Ik denk dat er wel een relatief grote groep is die direct ‘nee’ zal antwoorden en een groep die twijfelend ja zal zeggen, met een ‘maar’ erachter.
Ten eerste vinden wij Nederlanders dat je bescheiden moet zijn. Met volle overtuiging trots op jezelf zijn, wordt snel als arrogant gezien. Best vreemd eigenlijk, want er is toch niets mooiers dan van jezelf houden op alle vlakken??
Daarnaast zijn veel mensen veeleisend, het kan altijd beter. Om deze reden zal een grote groep het ‘Ja, maar…’ antwoord geven. ‘Ja, ik ben blij met mijn lichaam, maar ik zou nog wel een paar kilo willen afvallen. ‘ Of ‘Ja, maar ik zou graag iets gespierder willen zijn’, ‘Ja, maar ik heb wel cellulitis en striae’, ‘Ja, maar mijn buik mag wel iets strakker’ en ga zo maar door.
Zeggen dat je blij met je lichaam bent vinden we haast eng, net alsof dat iets definitiefs is waardoor je niet meer mag veranderen. Ook durven we niet goed zo overtuigend positief te zijn over onszelf.
Anders denken…
We denken bij deze vraag vrijwel direct aan uiterlijke kenmerken. Je denkt dat de vraag is: ‘Ben je blij hoe je lichaam eruit ziet?’. Dat is niet het geval! Onderzoek wijst uit dat mensen die blij zijn met hun lichaam, vaak ook denken aan wat hun lichaam allemaal kan.
Denk er eens aan hoe geweldig het is dat je kunt lopen, sporten, dansen, kinderen kunt maken of dat je simpelweg kunt ademhalen! Het klinkt voor sommigen misschien wat zweverig, maar ik vind dat we hier vaker bij stil mogen staan. Ik ben vaak gefascineerd door mijn eigen lichaam, omdat het super sterk is en onwijs trainbaar. Als ik besluit een halve marathon te willen lopen, dan kan ik mijn lichaam daarin trainen. Als ik leniger wil worden, dan kan ik dat oefenen. Als ik gestresst ben, dan geeft mijn lichaam aan dat ik rust moet nemen. Als ik ziek ben, dan vecht mijn lichaam tegen de slechte bacteriën. Dat is toch geweldig!?
Mijn antwoord: Ben ik blij met mijn lichaam?
Ik ga 100% eerlijk antwoord geven op deze vraag. Ik denk dat ik ook niet volmondig ‘JA’ zou roepen als deze vraag mij gesteld zou worden. Tenminste, niet in eerste instantie. Begrijp me niet verkeerd, ik ben ook qua uiterlijk heel tevreden met mijn lichaam, maar merk wel dat mijn billen iets meer flubberen dan ik zou willen, dat ik cellulitis heb en dat mijn buik niet meer zo strak is als hij ooit was (Nogmaals…ik weet dat dit onzin is! Maar toch voelt het af en toe zo). Net als iedereen, zie ik af en toe dingen die ‘beter’ kunnen. Ik geloof dat dit 100% normaal is, we zijn nu eenmaal kritische wezens. Wat belangrijk is, is hoe je met dat gevoel omgaat en in hoeverre het je leven beïnvloedt.
Als ik er echter dieper over ga nadenken, dan ben ik MEGA blij met mijn lichaam. Het is gezond, sterk en flexibel. Het geeft me de mogelijkheden om te doen wat ik doe. Ik ben weinig ziek, heb vrijwel nooit pijntjes of blessures en ik kan lichamelijk doen wat ik graag wil.
Is dat niet het allerbelangrijkste!? Ik probeer mezelf hier vaak aan te herinneren als ik zo’n emo-ik-moet-ongesteld-worden-zeurbui heb. Ja ik ben niet 100% strak en heb niet de mooiste billen van de wereld, maar WHO CARES?? Ik ben gezond, fit en gelukkig en dwing mezelf om te herinneren dat dat ZO veel meer waard is.
Ben jij blij met jouw lichaam?
Je verwacht het misschien al, ik wil de vraag ook aan jou stellen na mijn uitleg hierboven. Ben jij blij met je lichaam? Natuurlijk mag je net als ik het antwoord geven dat het eerste in je op zou komen, maar ik daag je uit om vervolgens dieper te gaan nadenken. Wat brengt jouw lichaam je? Wat maakt het allemaal mogelijk voor je?
Bedenk vervolgens of jouw eerste beoordeling echt een waardig oordeel was…of dat je het moet bijstellen.
Met dat in gedachten…wens ik je een fijne kerst ♥.
Groetjes, Marloes
Ben jij blij met je lichaam?
Ja, ik ben zeker blij met m’n lichaam! En dat terwijl het niet perfect is. Nu ik 57 ben, is m’n lijf niet strak meer, krijg ik steeds meer rimpels, pigment vlekken en heb ik al vanaf m’n 30e cellulitis. Ik ben blij met m’n maatje 38 dankzij een gezonde levensstijl. Maar bij het antwoord op je vraag, denk ik niet eens aan m’n uiterlijk maar juist aan de functionaliteit. In mei 2019 belandde ik in de ziektewet doordat ik niet meer kon lopen. Een zeer nare en confronterende tijd, een gevecht met m’n lichaam en zeker ook mentaal een zware dobber. Nu, na anderhalf jaar ben ik weer gedeeltelijk aan het werk, zwem ik 2x per week 50 baantjes, kan ik 15 min lopen en red ik mezelf weer in huis. Een enorme overwinning. Dus ja, ik ben super blij dat m’n lijft het weer “doet” al is het nog niet optimaal. Dus mij hoor je niet gauw meer klagen over een putje, rimpel of vetje! Gezondheid is zoveel belangrijker!
Mooie vraag!
Ja…ja ik ben tevreden. En ik zou erachteraan zeggen…niet omdat ik de knapste ben….ik mag wel wat kilootjes kwijt….ik heb gelukkig langer geleden al besloten dat ik goed ben zoals ik ben. Klinkt misschien gek…besloten…..ik denk echt dat je met jezelf kunt afspreken dat het goed is zo.
Ik heb ook bij allerlei zaken die je als minpunt kunt beschouwen, mezelf de andere kant laten zien. Bijvoorbeeld…ik heb niet zo’n grote borsten…superfijn dat ik geen rugpijn heb, goedkope bh’s kan kopen en geen last heb bij sporten. Ik heb flinke billen….tja…ze kunnen steviger, maar ik heb gewoon echt een zichtbare kont….moeten anderen hard voor werken….ik heb stevige benen…ben ik blij mee omdat ik goed kan fietsen, stevig wandelen…en tja…laarzen passen is een ramp…maar dat is dan maar zo.
Relativeren en een beetje humor en soms zelfs zelfspot helpen ook…oh…en al 20 jaar samen zijn met een toffe man die veel van me houdt, me zelfvertrouwen geeft…dat helpt natuurlijk ook.
En ik heb ook ‘van die dagen’…. gelukkig heeft dat niet de overhand.
Soms wel, soms niet. Is afhankelijk mijn mijn ‘bui’. Zelf ben ik blij met mijn lichaam. De enorme veerkracht. Ik was in mijn jeugd veel te zwaar, 115 kilo. Ben met veel moeite de overtollige kilos kwijtgeraakt. Zes jaar geleden een ernstig autoongeluk gehad waardoor ik na maanden bedrust helaas aankwam. Kon daar niets aan doen. Ook alle kilo’s weer kwijtgeraakt terwijl artsten beweerden dat ik nooit meer normaal kon bewegen. Ik sport als nooit tevoren. Ik loop soms zelfs weer hard!
Ik merk vaak alleen dat de mensen om ons heen soms zulke sterke oordelen hebben. Terwijl ze je niet of nauwelijks kennen. Als je in de sportschool staat en iemand zegt; goh je bent eindelijk afgevallen he? Dan doet dat pijn. Ze zouden eens moeten weten… of als mensen het nu nog wagen… goh je bent nog wel stevig (?!). Ja ik heb borsten, billen maar loop en sport jou eruit …. ik heb littekens van de operaties en de mn huid op mn bovenbenen is niet superstrak na het afvallen van 115 naar 70-72 kg.
Eigenlijk ben ik superblij met mn lichaam maar het is in mijn menning vaak de maatschappij die ons doet twijfelen aan onszelf….
Wauw, wat een mooie verhalen van de andere mensen die hebben gereageerd! Goed idee om bij een nadeel een voordeel te halen:)
Ik ben zelf niet zo blij met mijn lichaam, ik vind mezelf iets te zwaar (ong. 7 kilo maar alsnog) en ben nu bezig met afvallen. Maar ik wordt bij elke kilo die eraf gaat wel zelfverzekerder:)!
Ja ik ben eerlijk gezegd wel erg blij met hoe mijn lichaam er nu uitziet! Voor mij is de grote uitdaging echter om daar mijn eigenwaarde niet uit te halen. Ik wil graag blij leren zijn met mijn lichaam ongeacht hoe het eruit ziet, puur om alles wat het kan en om wat het nog steeda voor me doet ondanks alles wat het in de afgelopen jaren door mij te verduren heeft gekregen. 😊
Ja ik ben tevreden met mijn lichaam. Ik heb eigenlijk nog nooit onzekerheid gehad over mijn lichaam hoewel ik niet de allerslankste ben. Ik merk wel dat nu ik sinds een halfjaar fanatieker aan het sporten ben, dat mijn lichaam gespierder wordt en ik wat kilo’s kwijtraak, ik hier nog tevredener mee ben. Ik voel me in ieder geval veel fitter en sterker.
Ja, ik ben blij met mijn lichaam! En dat is vooral gekomen sinds ik ben gaan crossfitten. De dingen die ik in een jaar heb geleerd, de gewichten die mijn lichaam nu aan kan, het tempo dat ik kan aanhouden… nu met deze lockdown ging ik weer eens hardlopen. Ik kon gewoon 10 km in een uur, puur op basis van de conditie die ik getraind had met crossfitten – mijn lichaam heeft zich zo geweldig aangepast aan die sport en ik voel me zó fit. Ik ben vrijwel nooit ziek, ik heb nooit blessures ondanks dat ik wel 6 keer per week ga crossfitten, én ik zie er ook nog goed uit. Toegegeven, die paar kilo die ik kwijt ben geraakt dit voorjaar heeft dat aspect van blij zijn met mijn lichaam wel een enorme boost gegeven maar nu is het soms zelfs zo dat ik voor de spiegel mijn bijna zichtbare buikspieren sta te bewonderen, haha! Ik ben enorm blij met mijn lichaam en zou het niet willen ruilen (:
Nog wel grappig, ik wilde altijd wel graag iets langer zijn. Niet dat ik klein ben, maar dat leek me wel handig en voor alle sporten die ik hiervoor deed zat mijn lengte me altijd tot zekere hoogte in de weg. Maar voor crossfit heb ik de perfecte lengte! Dus daardoor voel ik me nu ook daarover honderd procent tevreden. Wat een sport al niet voor je kan doen (:
Ik kan wel zeggen dat ik zeer tevreden ben over mijn lichaam. Het enige waar ik onzeker van word is mijn lengte (1m53)
Vooral door de reacties van anderen
Ik word nu steeds blijer van mijn lichaam. Het is nog niet waar ik hem hebben wil maar ben hard aan het werk daarvoor. Sinds deze zomer bezig met afvallen en nu 7 kg kwijt. Ik ben er nog lang nog niet moet nog zo’n 10 kilo wil ik op mijn gezonde gewicht zijn maar het begin is er zeker, en daar ben trots waar ik nu ben.
Ik ben niet zo blij met mijn lichaam. Heb in het verleden op jonge leeftijd al veel voetbalblessures gehad en daardoor meerdere operaties gehad.
Helaas zal ik altijd beperkt blijven in het bewegen. Als ik andere lekker fanatiek zie sporten dan denk ik dat wil ik ook! Het blijft beperkt door een beetje wandelen.
En ja er zijn mensen die het veel erger hebben. En ja je moet kijken naar wat je wel kan.
Toch vind ik het soms wel verdrietig om niet te kunnen doen wat andere dertigers kunnen en als normaal beschouwen.
Ja ik ben blij met mijn lichaam! Ik ben minder valide tgv een beroerte vorig jaar op mijn 32e maar dat ik dat heb overleefd en nu weer kan wandelen maakt me gelukkig. Vroeger liep ik hard en nu is mijn uitdaging een marathon wandelen in 2 week… totaal andere invulling van doelen maar met dezelfde inzet trots en uitdaging waar ik in 2018 de 7 keuvelen loop deed … en ja ik ben 5kg meer dan toen ik 3x per week rende en de kids overal heen fietste (mag ik nu niet meer helaas) maar alsnog… ik leef!!! En als het zo kantje boord is geweest is dat des te meer een geschenk! Ik wil er gerust eens iets over delen als dat ergens hier past…
Heey,
Nee ik ben totaal niet blij met mijn lijf. Ik weeg 78 kilo en ben 160 cm. Vroeger had ik een prachtig lijf maar toen werd ik chronisch ziek en werd sporten veel minder makkelijk. Enige wat ik nu zoveel mogelijk probeer te gebruiken is de wondercore. Dat ding is enkel zo groot dat opbergen steeds veel werk is maar op mijn kamer laten staan past niet.
Ik ben nu bezig met een holistisch dieet wat zwaar is aangezien er geen resultaat is. Ik weet dat dit komt door de anti depressie medicatie die ik nog moet slikken maar het is heel frustrerend. Mijn doel van het nieuwe jaar is opnieuw 60 kilo wegen. Ik hoop dat het lukt.
Wat een mooi en waardevol artikel zeg! Ik zou de vraag in eerste instantie beantwoorden met nee en worstel daar de laatste tijd weer ontzettend mee. Maar na het lezen van dit artikel zou het antwoord toch volmondig ja zijn! Dankjewel voor dit waardevolle artikel! Liefs, Nikki
Mooi artikel.
Bij mij is het eigenlijk andersom. Qua uiterlijk ben ik heel tevreden. Maar juist de werking van mijn lichaam ben ik minder blij mee. Mijn lichaam is alles behalve sterk, doet vaak zeer en er zijn periodes dat het zonder medicatie helemaal niet mee wilt werken. Ik had het dan toch liever andersom gezien…
Ow en dat ik mijn lichaam qua uiterlijk mooi vind betekend absoluut niet dat ik een strak afgetraind lijf heb. Integendeel. Ik heb stevige benen, een klein buikje en hier en daar een ‘kwabje’ maar ik vind dat juist super vrouwelijk en mooi die vormen.
Ja! Ik ben heel blij met mijn lichaam.
Het is verre van perfect, maar heeft mij door heel veel vruchtbaarheidsbehandelingen geslagen.
Ik ben teleurgesteld in mijn lichaam geweest, heb me verslagen gevoeld, maar mijn lichaam is altijd sterk en het mag nu voor de tweede keer in mijn leven ook nog eens een huisje zijn voor ons wonderkindje.
Ik ben heel blij met mijn lichaam, maar bovenal ben ik het heel dankbaar.