Ik heb vandaag weer eens een vraag voor je, waar ik ontzettend benieuwd naar ben. Ik merk namelijk dat heel veel mensen zich laten beïnvloeden door wat anderen vinden, als het gaat om gezond leven. Doe jij dit ook? Ben je gevoelig voor deze sociale druk? Of denk je misschien dat je het niet doet, maar gaat het ongemerkt? Natuurlijk vertel ik je ook hoe het bij mij zit.
Het ‘probleem’
Gezond leven is voor veel mensen redelijk te doen als ze zelf kunnen bepalen wat er te eten is of hoe vaak je gaat bewegen. Als er anderen in het spel komen, dan wordt het lastig. Zo kun je tijdens feestjes worden overgehaald om tóch te drinken, op een verjaardag kom je soms nauwelijks onder de taart en de hapjes uit, je huisgenoten hebben misschien een mening over je gezonde kookkunsten en je moeder denkt dat je teveel sport. Deze sociale druk kan ontzettend groot zijn.
Allemaal dingen die jouw gezonde leefstijl kunnen beïnvloeden. Ik zie zelfs soms dat mensen hun gezonde leven opgeven, door de mening van anderen. Het wordt nu eenmaal niet altijd gewaardeerd als je ‘anders bent dan iedereen’. Mensen begrijpen de keuzes die je maakt niet, of zijn bezorgd omdat ze denken dat je door slaat.
Mijn vraag voor jou…
Ik ben heel benieuwd of jij je door anderen laat beïnvloeden in jouw gezonde leefstijl. Drink je wel eens alcohol ‘om erbij te horen’? Of eet je wel eens taart ‘omdat het moet’? Of durf je vrijwel altijd nee te zeggen en doe je wat voor jou goed voelt?
Kortom: Pas jij jouw gezonde leefstijl aan voor anderen?
Ik bedoel hier dus niet mee dat je je laat meeslepen door gezelligheid, terwijl je dat eigenlijk niet van plan was. Dat hebben we denk ik allemaal wel eens. Ik bedoel de momenten waarop je alles in jou ‘NEE!’ wil zeggen, maar je toch maar iets neemt omdat je bang bent dat anderen er iets van gaan vinden als je het niet doet.
Hoe zit dat met mij
Ik zal deze vraag zelf natuurlijk ook zo eerlijk mogelijk beantwoorden. In het verleden deed ik dit zeker! Ik durfde vaak niet te weigeren, was bang dat ik commentaar kreeg op mijn gezonde leefstijl en wilde niet opvallen door mijn gezondere keuzes. Inmiddels heb ik dat overboord gegooid! Ik maak mijn eigen keuzes, drink geen alcohol als ik dat niet wil en eet geen taart als ik daar geen zin in heb.
NATUURLIJK krijg ik daar regelmatig opmerkingen over! Maar dat maakt me niet meer uit. Ik voel me er goed bij, ben super fit, heb veel energie en ik ben blij met mijn lichaam. Dat is me momenteel ZO veel meer waard dan het voorkomen van commentaar. Bovendien valt het me op dat de opmerkingen vaak komen van mensen die je niet eens zo goed kent. Iedereen die heel belangrijk voor me is, snapt mijn keuzes en respecteert ze. Ik merkte wel dat sommigen er even aan moesten wennen. Nu ik dit al een paar jaar zo doe, snappen ze waarom.
Ik geef toe dat het echt nog wel heel af en toe voorkomt dat ik het gevoel heb dat ik ECHT niet kan weigeren. Bijvoorbeeld als iemand die heel dicht bij me staat speciaal iets voor mij heeft gebakken. Voor zulk soort momenten maak ik héél graag een uitzondering! Dit komt zo weinig voor dat het mijn gevoel van fitheid en energie echt niet in de weg staat.
Mijn tip voor jou
Hoe moeilijk het soms ook is, probeer je niets aan te trekken van wat anderen van je vinden! Natuurlijk wel zo lang jij zelf weet dat je gezond bezig bent en jezelf geen schade toebrengt. Mensen die echt om je geven, gaan vanzelf inzien waarom je deze keuzes maakt. Mensen die dat niet zien, staan waarschijnlijk iets verder van je af.
Bedenk dat het uiteindelijk gaat om waar JIJ je goed bij voelt en waar je gelukkig van wordt op de lange termijn. Alcohol drinken en taart eten tegen je zin in, daar heeft uiteindelijk niemand iets aan. Als je wél zin hebt in iets ongezonds, dan moet je dat natuurlijk gewoon lekker nemen!
Groetjes, Marloes
Hoe zit dat bij jou? Beïnvloeden anderen soms jouw keuzes op het gebied van gezond leven?
Dat is in het verleden wel gebeurd, maar inmiddels niet meer. Mensen weten dat ik het prettig vind om gezond te eten en maar af en toe ‘los ga’. Voorheen kreeg ik hier commentaar op of vragen over maar ik heb dit elke keer ‘verdedigd’ en nu zullen er ongetwijfeld mensen nog wel dingen denken, maar ik hoor er niets meer over.
Ik denk dat ik inmiddels de sociale druk wel redelijk onder controle heb. Ik heb zeker commentaar gehad wanneer ik iets afsloeg en nog steeds krijg ik de vraag “of ik aan de lijn ben”, als ik geen stukje taart neem. Vaak wuif ik het maar gewoon een beetje weg en ik heb ik niet eens zin om me te verantwoorden voor mijn gezonde leefstijl. Maar doordat ik dit al een tijd doe zijn er ook wel veel mensen rekening met me gaan houden! ? dus dat is dan de andere kant van de medaille.
Goed hoor!! 🙂 Dat merk ik ook!
Nee, eigenlijk niet. Als ik iets niet wil eten, dan doe ik dat niet. Ik ben daar vrij makkelijk in. Aan de andere kant eet ik op feestjes en verjaardagen altijd lekker mee. Dit doe ik alleen puur voor mezelf. Je mag best eens genieten! Maar voor een ander een stuk taart eten? No way. Ik eet alleen iets als ik dit wil en dit ook lekker vind 🙂
Goede insteek!! 🙂
Het is ook vaak afgunst .
Meestal kreeg ik de vragen en kritiek van diegene bij wie het zelf niet lukte.
Ja dat is waar…
Hoi Marloes,
Ik word zeker beïnvloed door mijn omgeving.
Mijn vriend en ik zijn erg bezig met voeding en sporten, eigenlijk begrijpt niemand van onze ouders (en familie) dit. Het is zelfs zo dat er Express dingen gemaakt worden voor avond eten of koeken worden gehaald om een reactie uit te lokken.
Ik bedoel als je jarig bent hoef je toch niet op de dag zelf, de dag dat je het vier en de dag er na (Wat over is) taart te eten??? Dan word ik boos aan gekeken als ik nee zeg of ze zeggen: nou voor jullie haal ik ook niks meer.
Opa en oma zeggen dan in ieders bijzijn; ja ze slaat wel door hoor, ze moet niet dunner worden.
Binnenkort gaan we op onszelf wonen, Dan kunnen we eindelijk leven zoals we willen en eindelijk onze doelen behalen. Ik heb echt het idee dat onze doelen veel langzamer zijn gegaan de afgelopen jaren omdat je gewoon bijna niet anders kan dan maar gewoon nemen…. erg lastig deze situatie ! Ik ben blij dat je hier een artikel aan wijdt! Groetjes Devi
Dat is moeilijk! Mensen begrijpen het indd niet altijd.
Ik heb het zeker ook gemerkt in het begin.. Door reacties in de vorm van; van 1 stukje taart word je echt niet dik hoor.., of; doe niet zo flauw, eet gewoon mee.. En voor al ook; sla je niet door met sporten, als je nog meer spieren krijgt lijk je wel een vent?
Altijd mezelf geprobeerd te verdedigen en het uit te leggen en nu snappen ze het eindelijk! En vaak waren mensen dan ook jaloers dat het mij wel lukt en hun niet.
Fijn artikel Marloes, Dankje!
Op mijn werk zijn er heel vaak jarige collega’s, die trakteren op taart en broodjes kroket etc. Ik zeg heel vaak nee maar krijg vaak de opmerking of ik aan de lijn ben, want; dat heb jij toch niet nodig..lastig uit te leggen dat dàt niet te reden is dat ik het afsla.. Gelukkig zijn er ook collega’s die het heel interessant vinden, al die salades die ik meesleep 🙂
Hahahah herkenbaar!!
Ik kreeg in het begin veel commentaar dat ik te veel sporte ik sport 3 keer in de week, en heb een gezin met 2 kids. Ze vinden dan dat ik meer aandacht aan mijn gezin moest geven. Maar ik sport s’avonds en overdag als ze naar school zijn, en zij vinden het prima ik overleg s’avonds altijd of ze het goed vinden als ik even ga sporten en zij vinden het meestal goed. Dus ik doe lekker door ik voel me er goed bij dus zij een blije en gezonde moeder?
Dat vind ik al helemaal erg. Je mag dus als drukke moeder niet eens 3 uurtjes per week voor jezelf kiezen, en dat het ook super goed voor je gezondheid is, dat vergeet ook iedereen. Ik vind dat echt belachelijk. Meer moeders en vaders zouden hun eigen sport moment moeten hebben. Al is het alleen maar om je hoofd ook leeg te maken.
Ben zelf bewust geen moeder maar dit vind ik altijd zo opmerkelijk…
Of dat ze zelf zeggen, ik heb er geen tijd voor. Nee! Als iets belangrijk is, dan maak je er tijd voor. Eigenlijk zeg je gewoon, ik cijfer mezelf weg.
Precies!! Kinderen hebben het meest aan gelukkige ouders.
Inmiddels niet meer. Voorheen liet ik me nog wel overhalen als mensen zeiden “doe even gezellig” of “kom op zeg, je bent al zo slank je moet niet nog slanker worden hoor” of “ben je nu weer aan de lijn”. Nu draai ik het om, diegene zegt dus eigenlijk van zichzelf dat ie pas gezellig wordt door een stuk taart en/of drank te nemen… Wat mij opvalt is dat dit dan gezegd wordt door mensen die zelf (iets) te veel kilo’s met zich meedragen. Als jij ook iets neemt is hun eigen schuld gevoel misschien wat minder groot, of is het afgunst? Geen idee.
Ik kom uit een sportieve familie en ben daar heel blij mee. Ik leef gezond, voel me super goed en ben best beetje trots op mezelf☺️. Ik geniet juist van de complimentjes die ik krijg dat ik er goed uit zie. Ik geniet ook van het gezonde eten, je kan nog zoooveeeel eten en net als jou Marloes heb ik af en toe een geniet momentje met minder gezonde voeding. Ik heb nog nooit gelijnd, met een gezonde levensstijl kan je heel veel bereiken.
Laat iedereen gewoon lekker zijn gang gaan. Ik zeg er ongevraagd ook niets van als iemand weer een stuk gebak neemt of ieder weekend aan het bier zit. Gezond is het niet maar als diegene daar blij van wordt, lekker doen.
Helemaal waar!!
Ik heb geen last van de sociale druk gelukkig. Ik vind het juist lastiger om niet te snaaien als ik alleen ben, dan wanneer ik in gezelschap ben.
Ik heb hier eigenlijk wekelijks mee te maken omdat ik nog thuis woon. We eten minimaal één keer in de week patat,pizza of iets anders ongezonds. Opzich niks mis mee, maar ik heb er niet elke week zin in. Als ik dan zeg dat ik niet hoef en wel iets anders maak voor mezelf mag dit niet. En ook bij mijn Oma staat er altijd wel iets ongezonds op tafel als ik dan weiger zegt ze waar iedereen bij is dat ik aan de lijn ben terwijl dit niet zo is. Omdat ik dat echt niet leuk vind neem ik altijd met tegenzin maar weer een plak caké of iets anders terwijl ik het niet eens lekker vind.
Ik laat me nog regelmatig mee slepen, vooral bij vriendinnen. Dit is vooral omdat ik wat vriendinnen heb met eetproblemen en ik niet wil dat andere mensen denken dat ik dit ook heb.
Wel is het heel fijn om dit en andere reacties te lezen om te weten dat als je doorzet tegen de ‘negatievere’ reacties, dat mensen er vanzelf aan wennen en accepteren.
Zeker weten!! Maar natuurlijk altijd jezelf in de gaten blijven houden dat het niet doorslaat.
Ja interessante vraag, en aan de reacties te zien duidelijk iets wat speelt.
Ik vind het soms wel moeilijk om altijd te weigeren, maar in principe weet mijn nabije omgeving wel waar ik mee bezig ben.
Wat ik bij mezelf merk is dat het vooral intern speelt. Ik eet vaak te veel bij gelegenheden, omdat ik wil ‘laten zien dat het best kan’. Soort gevoel dat ik moet bewijzen dat je best gezond kan leven, maar ook genieten, zoals jij altijd ook schrijft. Maar daar schiet ik dan in door en om maar even te laten dat het echt wel kan eet ik dan veel meer dan ik wil, of voeding die ik helemaal niet zo lekker vind. Best stom, dus hier moet ik nog even aan werken ;).
Vroeger dronk ik af en toe een wijntje mee. Maar omdat vaak ‘de fles leeg moest’ of ‘speciaal voor jou gehaald’ ging het me tegenstaan om het af te slaan. Toen heb ik de gewoonte aangenomen om geen alcohol meer te drinken. Dat was helderder voor iedereen, nooit spijt van gehad.
Taart eet ik vaak mee, maar dat vind ik ook erg lekker. Als er veel verjaardagen op rij zijn sla ik gewoon af, met een oprechte ‘nee dankje, ik sla een keertje over, genoeg taart gegeten de laatste tijd’ oid. Dat wordt vaak positief ontvangen. Taart hoort er voor mij bij, net als een wijntje er voor een ander bij hoort, maar zonder moet het ook gezellig kunnen blijven toch?
Zo vaak komt het niet voor dat ik taart eet. Als mensen zelf iets gebakken hebben neem ik altijd wel een stukje. Maar ook als ze moeite hebben gedaan een extra lekkere taart te kopen. Bij mijn vorige baan werd meestal op vlaai getracteerd, er zat een lekkere vlaaienbakker om de hoek !
Dan at ik tussen de middag wat minder.
Wat ik me afvraag is waar tracteren de taart weigeraars zelf op als ze jarig zijn ?
Goede vraag! Ik was dit jaar niet op mn werk op mijn verjaardag. Ik kreeg nog wel commentaar dat ik die dag ervoor geen taart nee had genomen…maar ik heb dus niet getrakteerd. Normaal wel taart of iets lekker dat ik zelf bak, omdat ik weet dat ik anderen er blij mee maak. Op mn eigen verjaardag geniet ik altijd wel gewoon mee!
Ik verjaar in april, maar wacht tot mei om te trakteren, en koop dan bakken aardbeien, en één spuitbus slagroom, voor diegenen die niet zonder zoet en vet kunnen! Veel collega’s vinden het positief dat er met iets gezonds getrakteerd wordt. Er zijn nog collega’s die met fruit trakteren, of zelfs met sushi!
Als er een feestje/etentje oid is ga ik gewoon lekker genieten van de hapjes en drankjes en eventueel klein stukje gebak…om de dag erna de draad weer op te pakken van gezond en niet teveel eten en desnoods een balansdagje met een sportmoment in te lassen. Ook op zo’n dag zelf houd ik rekening met wat ik nog meer inneem……zo heb ik niet het gevoel ‘offers’ te moeten brengen…werkt goed voor mij.
In het begin van mijn gezonde leefstijl had ik hier inderdaad ook moeite mee. Nu kan ik het steeds beter naast me neerleggen en weten mensen ondertussen ook dat ik liever voor gezond kies. Wat ik nog steeds wel heel irritant vind; als mensen zeggen ‘oh dat mag jij zeker niet eten’. Tegenwoordig geef ik dan alleen maar antwoord met: Ik mag alles eten, maar ik wil niet alles eten. Vaak denken mensen ook dat je altijd maar aan de lijn bent… Nee ik ben niet aan de lijn, maar ik wil ook niet dat al die kilo’s er weer aan komen 🙂 Gelukkig kan ik er steeds beter mee om gaan en laat ik ze maar in die waan. De mensen die dicht bij me staan weten heel goed hoe het in elkaar zit, gelukkig! 🙂